Don BOSCO - Magazyn Salezjański

JAN PAWEŁ II a INTERNET – DLACZEGO JEST TO WYZWANIE DLA MŁODEGO CZŁOWIEKA?

dr Dorota Bis

strona: 22

Św. Jan Paweł II w trakcie swojego pontyfikatu (1978–2005) bardzo szybko podjął
dialog w kontekście dokonujących się przemian kulturowych, rozwoju technologii
informatycznych i mediów elektronicznych.

Dynamiczny rozwój i nieograniczony zasięg internetu znacząco przyczynił się do istotnych udogodnień w dziedzinie komunikacji, a zwłaszcza wymiaru dotyczącego zmagań kultury słowa z cywilizacją obrazu. Internet jako metamedium łączy wszystkie przekazy, narzędzia komunikacji interaktywnej, które tworzy społeczeństwo informacyjne, oraz obszar cyberprzestrzeni alternatywnej wobec realnej rzeczywistości. Nowoczesne techniki komunikowania mają nieporównywalnie większy i intensywniejszy wpływ na człowieka i społeczeństwa, niż słowo mówione i drukowane. Elektroniczne media potrafią skomunikować w jednym momencie miliardy ludzi, ponadto język mediów audiowizualnych jest językiem totalnym, obejmującym różnorodne receptory zmysłowe i psychiczne człowieka. Jan Paweł II wskazywał na znaczenie internetu, mówiąc, że jest on konieczny, aby prowadzić skuteczny dialog z ludźmi – zwłaszcza młodymi – którzy przesiąknięci są doświadczeniem tej nowej technologii, a także by móc ją dobrze wykorzystać. Media są korzystne i mają liczne zalety z religijnego punktu widzenia: „Są źródłem wiadomości i informacji o wydarzeniach, ideach i osobistościach z życia religijnego oraz służą jako narzędzia ewangelizacji i katechezy. Dzień po dniu dostarczają inspiracji, niosą otuchę i stwarzają sposobność do modlitwy ludziom zmuszonym do pozostawania w domach lub w instytucjach publicznych”. Internet daje ludziom bezpośredni i natychmiastowy dostęp do ważnych zasobów religijnych i duchowych – wspaniałych bibliotek i muzeów oraz miejsc kultu, dokumentów i nauczania Magisterium, pism Ojców i Doktorów Kościoła, duchowej mądrości wieków. Daje szansę przezwyciężania odległości i izolacji, umożliwiając ludziom kontakt z podobnie myślącymi ludźmi dobrej woli, którzy łączą się w wirtualnych społecznościach wiary, by nawzajem zachęcać się i wspierać. Internet ma zastosowanie w wielu rodzajach działalności i programach kościelnych – ewangelizacji, w katechezie i innych rodzajach edukacji, wiadomościach i informacjach, zarządzaniu i administracji oraz pewnych formach duszpasterskiego poradnictwa i kierownictwa duchowego. Jan Paweł II wskazuje na internet jako „nowe forum głoszenia Ewangelii”, podkreślał, że „Kościół podchodzi do tego nowego środka międzyludzkiej komunikacji z realizmem i zaufaniem. Internet, podobnie jak inne narzędzia komunikacji, jest środkiem, a nie celem samym w sobie. Może on stworzyć doskonałe warunki do prowadzenia ewangelizacji, pod warunkiem, że będziemy zeń korzystać w sposób kompetentny, z pełną świadomością jego zalet i wad. Internet jako narzędzie, które dostarcza informacji i rozbudza nasze zainteresowania, może stać się okazją do pierwszego spotkania z chrześcijańskim przesłaniem, szczególnie dla młodych, którzy coraz częściej korzystają z cyberprzestrzeni, uważając ją za swe okno na świat. Jednak rzeczywistość wirtualna cyberprzestrzeni nie może stać się zamiennikiem prawdziwej wspólnoty ludzkiej, wcielonej rzeczywistości sakramentów i liturgii czy też bezpośredniej proklamacji Ewangelii, może jednak je uzupełniać, przyciągać ludzi do pełniejszego doświadczenia życia wiary i ubogacać religijne życie korzystających z niej osób. Dostarcza ona także Kościołowi środka komunikacji w stosunku do szczególnych grup – młodzieży i młodych osób dorosłych, osób starszych i zamkniętych w domach, żyjących na odległych terenach, członków innych grup religijnych – z którymi kontakt innymi sposobami jest utrudniony” (Kościół a Internet, 2002, nr 19). Wymaga to oczywiście: głębokiego działania wychowawczego w rodzinie, w szkole, w parafii, poprzez katechizację, mającego na celu nauczanie i prowadzenie młodych ludzi ku zrównoważonemu i zdyscyplinowanemu korzystaniu ze środków przekazu, pomagającemu im w wyrabianiu sobie własnego, oświeconego przez wiarę, krytycznego sądu na temat tego, co oglądają, czego słuchają lub co czytają (Orędzie na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu w 1985 r.). „W dzisiejszym świecie prawie na wszystkich dachach wyrasta las anten i przekaźników, wysyłających na cztery strony świata i przyjmujących zewsząd informacje wszelkiego rodzaju. Należy koniecznie zadbać o to, aby pośród wielorakich przekazów słyszalne było też słowo Boże. Rozgłaszać wiarę z dachów znaczy dziś rozpowszechniać słowo Jezusa w dynamicznym świecie mediów i za ich pośrednictwem. (...) We wszystkich kulturach i epokach – a z pewnością w obecnym czasie globalnych przemian – ludzie zadają sobie te same podstawowe pytania o sens życia: Kim jestem? Skąd przyszedłem i dokąd zmierzam? Dlaczego istnieje zło? Co czeka mnie po tym życiu? (Fides et ratio)”. Stąd wynika konieczność zaangażowania się Kościoła w szybko rozwijającym się świecie środków przekazu. Globalna sieć komunikacji poszerza się i z każdym dniem rozbudowuje, media zaś wywierają coraz bardziej widoczny wpływ na kulturę i jej przekaz. Niegdyś media informowały o wydarzeniach, dzisiaj to wydarzenia są często kształtowane w taki sposób, aby odpowiadały potrzebom mediów (Jan Paweł II, Orędzie na Dzień Środków Społecznego Przekazu, 2001 r., n. 1–2).
Warto odpowiedzieć sobie na pytania:

Czy Internet zmienia mój sposób myślenia?
Czy sieć jest narzędziem czy raczej przestrzenią, w której żyje?
Czy mam więcej relacji na portalach społecznościowych niż w bezpośrednich relacjach?
Czym dla mnie jest internet?
Ile czasu dziennie poświęcam na bycie w sieci?
Jak często czujesz się rozdrażniony, gdy nie masz dostępu do sieci?
Do czego jest Ci potrzebny internet?
W jakich obszarach życia możesz funkcjonować bez internetu?
Czy bycie w sieci wpływa na mój sposób rozumienia i przeżywania wiary?

Archiwum

JAN PAWEŁ II a INTERNET – DLACZEGO JEST TO WYZWANIE DLA MŁODEGO CZŁOWIEKA?