Don BOSCO - Magazyn Salezjański

LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Przyjaciele

ks. Pascual Chávez SDB

strona: 2

Jednym z najważniejszych elementów wspierania rodziny jest towarzystwo osób bogatych doświadczeniem życiowym. Rodzina, by wzrastać, potrzebuje środowiska, które będzie ją pozytywnie inspirowalo. Przyjaciele są niezbędni dla jej lepszego funkcjonowania.
Jedną z absolutnych potrzeb życiowych jest wsparcie z zewnątrz. Człowiek został stworzony do życia z innymi. Jak czytamy w Księdze Rodzaju: Nie jest dobrze być człowiekowi samemu. Bóg jest Trójcą, czyli komunią, jest miłością. Jezus ustanowił grupę Dwunastu, zakładając w ten sposób Kościół. Rodzice powinni pomagać dzieciom mieć prawdziwych przyjaciół, a i sama rodzina nie może się bez nich obejść. Przyjaźń niesie ze sobą prawdziwe spotkanie, po którym nie pozostaje się już takim samym. Rodzice, którzy mają doświadczenie szczerej i prostej przyjaźni, uczą dzieci, ile znaczy mieć przyjaciół. Może z tego powodu prawie wszystkie nastolatki mówią, że przyjaźń jest dla nich najważniejszą życiową wartością. Prawdziwa przyjaźń daje siłę podejmowania wyzwań, patrzenia daleko, angażowania się z przyjaciółmi i dla przyjaciół. A to dlatego, że w przyjaźni czujemy się mocniejsi, dzięki bezpieczeństwu i zaufaniu do samych siebie, które płyną z zaufania osób, które szanujemy, którym możemy wszystko powierzyć, także to, co nie napawa dumą, wiedząc, że będzie przyjęte z tolerancją.
Mądrość starożytnych mówiła o przyjaźni jasno i prosto: Powiedz mi, kto jest twoim przyjacielem, a powiem ci, kim jesteś. Dzieci są pod wpływem swoich przyjaciół, grupy rówieśników. Według niektórych badań osobowość, nie pomniejszając wagi dziedzictwa rodziny, jest w największym stopniu kształtowana przez rówieśników, zdolnych wpływać na zachowania i decyzje dużo bardziej niż rodzice. Koledzy i koleżanki ze szkoły czy podwórka determinują postawę dziecka, sprawiają, że czuje się niepewne, kiedy nie akceptuje reguł grupy, niekiedy aż po porzucenie nauki. Choć może się to wydawać przesadą, dla wielu rodziców jest to poważny powód do niepokoju. Presja kolegów jest ogromna. Grupa potrafi nawet najgrzeczniejsze dziecko doprowadzić do zachowań, o które nikt by go nie podejrzewał. Wybór przyjaciół nigdy nie jest wyborem łatwym ani neutralnym. Od czasu do czasu pojawiają się zawody, zdrady, cierpienia. Z tego powodu rodzice wiedzą, iż muszą w tej sprawie zachowywać się z wielkim taktem i ostrożnością.
Przyjaciele są ważni przede wszystkim dla dzieci. Choćby rodzice byli nie wiadomo jak dobrzy i pełni zrozumienia, matka zrównoważona, ojciec ciepły i tolerancyjny, to i tak pojawienie się dystansu w stosunku do nich wydaje się przynajmniej częściowo nieuniknione. Pewne osłabienie więzi jest częścią życia każdej rodziny. W okresie dojrzewania priorytety dzieci się zmieniają - przyjaciele są na pierwszym miejscu, a rodzina na drugim. Czy to po przyjacielsku, czy agresywnie nastolatek dystansuje się od rodziców i odkrywa „życie społeczne". Nie trzeba podnosić alarmu -to w końcu ta sama droga, którą najpierw przeszli rodzice i dowód, że przyjaciele są nie tylko potrzebni, ale konieczni. Począwszy od przyjaciół, ogarnia się miłością osoby spoza rodziny, szanuje inne sposoby myślenia, odkrywa inne lojalności. To konieczna praktyka, która nie kończy się w młodości, ale pozostaje na całe życie. Przyjaciele wnoszą do rodziny nowe idee, zmuszają do zweryfikowania własnych, przyjrzenia się palącym problemom, oceny własnego i innych punktów widzenia. Dzięki nim więcej wiemy, konfrontujemy się i otwieramy na sprawy dotyczące nie tylko rodziny, na trudności i problemy bliźnich. Przyjaźń ubogaca, uczy szacunku i tolerancji, dodaje odwagi i wspiera. Przyjaciele nie służą do uciekania od odpowiedzialności, przeciwnie - pomagają spojrzeć w twarz rzeczywistości, by z należytą energią wyjść jej naprzeciw.

Archiwum

LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Przyjaciele