Don BOSCO - Magazyn Salezjański

PREKURSORKA DZIEŁ CÓREK MARYI WSPOMOŻYCIELKI WIERNYCH SIOSTRA LAURA MEOZZI FMA (1873–1951)

Ks. Jarosław Wąsowicz sdb

strona: 26

Córki Maryi Wspomożycielki Wiernych (siostry salezjanki) rozpoczęły swoją pracę na ziemiach polskich już w II Rzeczpospolitej. W 1922 roku założyły pierwszą placówkę w Różanymstoku, która stała się jednocześnie ich domem macierzystym w Polsce. Na czele salezjanek, które rozpoczynały w Polsce dzieło wychowawcze, stała s. Laura Meozzi.

Prekursorka dzieł sióstr salezjanek w Polsce urodziła się 5 stycznia 1873 r. we Florencji jako córka Aleksandra i Angeli z domu Mazzoni. Pochodziła ze szlacheckiej i bogatej rodziny. W 1877 r. cała familia przeniosła się do Rzymu, gdzie ojciec podjął pracę w Ministerstwie Finansów. Laura rozpoczęła wówczas naukę w kolegium Sacro Cuore prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr św. Doroty na Janiculum w Rzymie.

Odbierając w szkole staranne wykształcenie, odnalazła w tym czasie także swoje powołanie. Za radą spowiednika – salezjanina, postanowiła je realizować jako Córka Maryi Wspomożycielki, pracując na rzecz ubogiej młodzieży. W lipcu 1895 r. razem z Ritą, rodzoną siostrą, wstąpiła do zgromadzenia salezjanek. W 1898 złożyła pierwsze śluby zakonne. Później z zaangażowaniem przez dwadzieścia trzy lata oddawała się pracy wychowawczej w różnych częściach Włoch, głównie na Sycylii. Była wytrawną wychowawczynią, nauczycielką w szkołach salezjanek, przez pewien czas pełniła także funkcję dyrektorki jednej z placówek wychowawczych.

Kiedy po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pojawiły się możliwości powołania zgromadzenia salezjanek, przełożone zdecydowały, że to właśnie doświadczona już s. Laura stanie na czele Córek Maryi Wspomożycielki, które rozpoczną pracę na ziemiach odradzającej się Rzeczpospolitej.

8 listopada s. Laura Meozzi wraz z siostrami Anną Juzek, Anną Walengą, Anną Ścisłowską, Marią Mazzolli i Franciszką Barucco przybyła do Różanegostoku k. Grodna (ówczesna diecezja wileńska). Tak rozpoczęła się historia salezjanek w Polsce. Siostry zaczęły tworzyć tu od podstaw dom dla sierot po poległych w czasie I wojny światowej, później także szkoły dla dziewcząt. Ówczesne „Pokłosie Salezjańskie” z radością komentowało to wydarzenie: „Już są. Przybyły przed paru tygodniami i osiadły w Różanymstoku w pobliżu tamtejszego Zakładu Salezjańskiego. (…) Bóg miłosierny zrządził, że teraz w Zmartwychwstałej Polsce stanie się ta placówka ostoją i utwierdzeniem świętej wiary katolickiej. Będzie przytuliskiem łacińsko-polskiej kultury. Dziewczę polskie znajdzie u nowoprzybyłych Sióstr zakonnych naukę, oświatę, wychowanie, a niejedno, gdy usłyszy głos Boży, do doskonalszego życia wzywający, zaciągnie się w szeregi swoich wychowawczyń. Niech Maryja Wspomożycielka, która Córkom swoim utorowała drogę do Polski, zyskuje dla nich wiele serc na naszej ziemi”.

Matka Laura Meozzi kierowała Córkami Maryi Wpsomożycielki w Polsce przez 28 lat. Był to czas bardzo dynamicznego rozwoju placówek sióstr salezjanek i zdobywania nowych powołań do zgromadzenia. W okresie międzywojennym otworzyła osiem domów. Były to kolejno placówki w: Wilnie (1924), Mysłowicach (1929), Łodzi (1930), Sokołowie Podlaskim (1931), Laurowie (1931), Komornikach (1936), Grabowie nad Prosną (1938) i Krakowie (1939). Nie opuściła naszej ojczyzny nawet w tragicznych czasach II wojny światowej, chociaż przynaglano ją do wyjazdu z Polski zajętej przez dwóch okupantów. Mogła wówczas powrócić do Włoch. Okupację przeżyła w Laurowie koło Wilna, prowadząc dom dziecka i czuwając nad siostrami rozproszonymi po całym kraju. Przemiany polityczne w roku 1945 zmusiły siostry do pozostawienia Laurowa, który znajdował się na ziemiach odebranych Polsce po II wojnie światowej, i z grupą 120 sierot zostały przesiedlone na ziemie odzyskane. Trafiły najpierw do Pawłowic koło Leszna. Następnie w 1946 r. siostry z domem dziecka przeniesiono do Wschowy. Funkcjonował do momentu zamknięcia go przez komunistyczne władze oświatowe w 1952 roku. Salezjanki pomimo trudności dalej prowadziły swoją działalność we Wschowie i obecnie prowadzą niepubliczne przedszkole.

Po przyjeździe do Polski s. Laura Meozzi przystąpiła do odbudowy dzieł Córek Maryi Wspomożycielki. W roku 1946 została pierwszą przełożoną utworzonej w Polsce inspektorii salezjanek. Otworzyła w krótkim czasie 12 domów na zachodnich i północnych terenach Polski. Ukończywszy kadencję, w roku 1950 pozostała w Polsce. Zmarła w opinii świętości 30 sierpnia 1951 r. w Pogrzebieniu. Pozostawiła 26 domów, 122 siostry i 30 nowicjuszek.

3 maja 1986 roku w Kurii Diecezjalnej w Katowicach zostało otwarte dochodzenie kanoniczne dotyczące życia i cnót siostry Laury Meozzi. Natomiast 26 kwietnia 1989 roku dokonano ekshumacji jej szczątków. Przeniesiono je do grobowca pod krużgankami pogrzebieńskiego kościoła parafialnego. Od tamtej chwili odwiedzany jest on przez wiernych proszących o łaski za przyczyną Służebnicy Bożej. Akta procesu beatyfikacyjnego zostały już przekazane do Rzymskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, która 16 grudnia 1994 r. wydała dekret o ważności postępowania diecezjalnego. Obecnie proces beatyfikacyjny s. Laury Meozzi prowadzi postulator generalny salezjanów ks. Pierluigi Cameroni SDB. 27 czerwca 2011 r. papież Benedykt XVI przyjął na prywatnej audiencji prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, salezjanina kard. Angelo Amato, którego upoważnił do promulgowania dekretu dotyczącego heroiczności jej cnót. Odtąd przysługuje jej tytuł Czcigodnej Służebnicy Bożej. Jej imieniem nazwano trzy placówki wychowawcze: przedszkole niepubliczne w Katowicach przy ul. Kilińskiego, Dom Dziecka tzw. Ochronkę Bałucką w Łodzi przy ul. Brauna, Wielofunkcyjną Placówkę Opiekuńczo- -Wychowawczą w Pogrzebieniu przy ul. Klasztornej 8.

Siostra Laura Meozzi pozostała w pamięci sióstr i wychowanków człowiekiem głębokiej modlitwy, zaangażowania apostolskiego i miłości do każdego napotkanego człowieka. Pokochała też swoją nową ojczyznę – Polskę, którą nazywała „krajem brzóz”. Pytana nieraz: „Tęskni Matka za Włochami?”, odpowiadała: „Mam dwie Ojczyzny: Włochy i Polskę; nie umiem powiedzieć, którą kocham bardziej”. 

Archiwum

PREKURSORKA DZIEŁ CÓREK MARYI WSPOMOŻYCIELKI WIERNYCH SIOSTRA LAURA MEOZZI FMA (1873–1951)