Don BOSCO - Magazyn Salezjański

Łaska zdrowego życia

www.ilgrandeducatore.com

strona: 18

Powodem do radości jest ciało, które dobrze funkcjonuje.

My i nasze ciało jesteśmy skazani na siebie przez bardzo wiele lat . Ta k więc ciało musi „trwać”, a forma fizyczna często determinuje jakość życia. Istnieje silny związek pomiędzy zdrowym życiem, wysokim poczuciem własnej wartości, optymizmem i energią. Dobre samopoczucie, zadowolenie z siebie mogą pomóc naszym dzieciom przezwyciężyć liczne trudności. Rodzice wiedzą, że muszą wesprzeć swoje dzieci w kształtowaniu zdrowego myślenia o sobie, które nie będzie zależeć od presji ze strony kolegów a ni też pragnienia bycia popularnym, oraz nauczyć je traktować ciało z delikatnością i szacunkiem, niezależnie od tego, co robią inni. Aby osiągnąć ten cel muszą uwzględnić trzy aspekty: przykład; prawdziwy trening sensoryczny (starać się wczuć w to, co czują inni); szczerą rozmowę.

Przykład

Jest tutaj doprawdy niezbędny. Być może, gdyby rodzice zdawali sobie sprawę z tego, że ich przykład jest ważny dla dzieci, byliby bardziej zmotywowani do zachowania zdrowego stylu życia. Przyzwyczajenia nabyte w rodzinie odgrywają fundamentalną rolę, ponieważ stają się standardem. Dzieci obserwują rodziców i widzą, czy dbają o siebie od strony fizycznej i m oralnej. Rodzice, którzy sobie folgują, niestroniący od alkoholu i tytoniu lub prowadzący jedynie siedzący tryb życia, nie mogą, rzecz jasna, wystąpić w roli przewodników względem swoich dzieci. Położenie fundamentów pod system zdrowego życia wymaga stałego nakładu czasu i energii. Oznacza wprowadzenie stałej równowagi w życiu codziennym: • traktować własne ciało z życzliwością i troską; • przeznaczyć czas na aktywność fizyczną, społeczną, odpoczynek (regenerujący sen), refleksję i kreatywne zajęcia. Nasze dzieci muszą otrzymać od nas pomoc w przyjęciu, a następnie rozwinięciu zasady równowagi pomiędzy: • przeciążeniem a „wegetowaniem”; • przyklejeniem się do komputera i telewizji a spędzaniem wielu godzin na sali gimnastycznej; • częstym przebywaniem z przyjaciółmi a spożywaniem posiłków w domu z rodzicami.

Prawdziwy trening sensoryczny

Powodem do radości jest ciało, które funkcjonuje dobrze. Dzieci uczą się także poprzez ruch, aktywność fizyczną, gesty, a także – poprzez spokój, wytchnienie i milczenie. Potrzebują kogoś, kto ich nauczy: • podstawowych zasad higieny osobistej; • dobrego smaku w ubieraniu się i jedzeniu; • zdecydowanie odstawić „śmieciowe jedzenie”; • radości z ciała, które dobrze funkcjonuje. Muszą być wychowywane do widzenia i słuchania piękna, do przyjęcia swojego ciała jako wspaniałego daru i kapitału, o który trzeba się zatroszczyć.

Szczera rozmowa

Gdy chodzi o rozmowę o zdrowiu z nastolatkami, najlepiej rozmawiać z nimi na ten temat już gdy są dziećmi, aby, gdy staną się nastolatkami, miały już za sobą wiele godzin rozmów. Dla nastolatków temat zdrowia obejmuje rozległą gamę zagadnień, wśród których znajdują się kwestie, które budzą największe zaniepokojenie (narkotyki, seks, alkohol, niebezpieczna jazda...), a także inne, budzące mniejszy niepokój, ale równie istotne, takie jak mycie zębów, zdrowe jedzenie czy ćwiczenia fizyczne. ▪

Rady pedagogiczne

Rodzice muszą dać się jak najszybciej poznać jako wiarygodne i rzetelne źródło informacji

Jest prawie że niemożliwe rozpoczynanie dyskusji o zdrowiu, jeśli czeka się, aż dzieci skończą czternaście lat. Tak samo ważne jest, aby neutralizować skutki wszechobecnej i dzikiej kultury, która narzuca wszystkim pewien określony styl: czasopisma, film, telewizja osaczają nas obrazami doskonałego ciała (a przecież są to także wzorce stworzone za pomocą komputera, które narzucają standardy niemożliwe do osiągnięcia!!!), które nigdy nie staną się udziałem zdecydowanej większości z nas.

Problemy młodzieży z własnym ciałem

Chociaż mowa tu o presji kulturowej, z którą dziewczęta mają do czynienia już od dawna, to jednak, chociaż dzieje się tak od niedawna, dotyczy to także chłopców. Nastolatki są bardziej podatne na tego rodzaju presję, a to dlatego, że: po pierwsze, już mają wystarczające problemy z własnym ciałem z powodu dużych zmian hormonalnych i gwałtownego rozwoju, jakiego doświadczają; po drugie, ich osobowość nie jest jeszcze na tyle odporna, aby znosić ograniczenia związane z własnym ciałem. Praktycznie biorąc, nie nauczyli się jeszcze akceptować samych siebie. Jakby tego było mało, ich rówieśnicy i koledzy nie dostrzegają swoich wad, wyolbrzymiając za to przywary innych.

Rodzice muszą znaleźć sposób, aby zrównoważyć narzucające się wszędzie obrazy „medialne”, komentując je w sposób zdroworozsądkowy i realistyczny.

Mogę podać tutaj przykład zawodniczek, które są w doskonałej formie, chociaż nie są tak smukłe jak modelki ani tak powabne jak znani aktorzy czy celebryci, którym hołdują media. Pomocne będzie tu także częste kierowanie pochwał i cierpliwe znoszenie obsesji na punkcie wyglądu. Jest to zmartwienie, które w rzeczywistości jest koniecznym stanem przejściowym, prowadzącym do zaakceptowania zmian zachodzących w ciele i ukształtowania bardziej stałego obrazu swojej osoby. Sposób, w jaki nastolatki postrzegają swoje ciało, ma istotne znaczenie dla osobowości, która się kształtuje. Im bardziej będziemy je traktować z życzliwością i zrozumieniem w tym okresie, tym bardziej będą w stanie ukształtować pozytywny obraz siebie. I im lepszy będzie ten obraz, tym lepszy będzie także sposób, w jaki się zatroszczą o siebie samych.

Tłumaczenie: dr Zdzisław Brzęk, salezjanin

Archiwum

Łaska zdrowego życia