- Taniec chłopców z brązu
- Od redakcji
- Jak zarządzać czasem w rodzinie
- Jak kształtować pragnienia młodych
- Jak chronić dzieci przed deprawacją
- BOLIWIA: Trudno być matką
- ANGOLA WYPOSAŻENIE KUCHNI W SZKOLE HOTELARSKIEJ W BENGUELA
- Czas UCZNIÓW JEZUSA
- Budowanie autorytetu
- Nie wyręczać a towarzyszyć
- Język mediów – kiedy ogranicza, a kiedy rozwija?
- Abecadło mediów
- Czy należy chwalić dzieci?
- Nauczyciel – mistrz 2.1(wieku)
- Baletki dla boksera
- Z żywymi naprzód iść
- Augusta Czartoryskiego wytrwałość w rozeznawaniu zamiarów Boga
- Pamięć z drugiej ręki
- Inkulturacja i Wcielenie
Od redakcji
ks. Adam Świta sdb
strona: 3
„Wielka tajemnica dziejów ludzkości, dziejów każdego człowieka, wyrażona jest w tych słowach. Człowiek każdy idzie przed siebie. Podąża ku przyszłości. I narody idą przed siebie. I ludzkość cała. Iść przed siebie — to znaczy nie tylko ulegać wymogom czasu, pozostawiając stale za sobą przeszłość: dzień wczorajszy, rok, lata, stulecia... Iść przed siebie to znaczy mieć świadomość celu” (JP II 1979 Kraków).
Listopad znaczony jest datami, które przypominają nam o mijającym czasie. Już u samego początku miesiąca przypominamy sobie o celu, o którym mówi Jan Paweł II. Jak sami widzimy, przemija ten świat, a my wraz z nim. Dla nas to Chrystus jest tym, który ukazuje nam drogę. Pragnie, byśmy zachowywali wszystko, co nam przekazał. Zapewnia, że jest z nami, aż do skończenia świata. To powinno być dla nas zachętą, by każdy dzień przyjmować jako szczególny dar i umieć dzielić go z drugimi. To On jest Panem czasu, który pragnie osiągnięcia naszego celu. Spotkania już tu na ziemi z Nim.
Niech w tej refleksji pomocą będzie nam przyroda. Ona pozwala nam podziwiać piękno stworzonego świata i wartość danego nam czasu.
ks. Adam Świta
salezjanin, redaktor naczelny
