- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Drzewo wyboru
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Oblicza ubóstwa
- WYCHOWANIE. Nadzieja i wsparcie
- OKIEM RODZICA. Obok nas
- ROZMOWA Z... Obiad z Pajacykiem
- GDZIEŚ BLISKO. Granice pomagania
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Dobroczynność
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- DUCHOWOŚĆ. Bogactwo ubogich
- DUCHOWOŚĆ. Miłość czy nienawiść?
- POD ROZWAGĘ. Zła energia czy złe duchy
- SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Szkolne rekolekcje
- MISJE. ANGOLA jeden z najbiedniejszych zakątków świata
- MISJE. Pomoc nic trudnego
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Błogosławiony ks. Michał Rua
- Z ŻYCIA BŁOGOSŁAWIONYCH ORATORIANÓW
- W ANEGDOCIE
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Gdańsk
SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. Szkolne rekolekcje
kl. Marcin Kaznowski SDB
strona: 16
Rekolekcje dla młodzieży to nie lada wyzwanie. Tradycyjna formuła, polegająca na głoszeniu nauk z wysokości kościelnej ambony staje się coraz mniej skuteczna. Warto więc poszukiwać nowych form, bardziej atrakcyjnych dla młodych ludzi i, co najważniejsze, ułatwiających przekaz określonych treści.
Coraz większym uznaniem cieszą się tzw. rekolekcje szkolne. Świątynia przestaje być wyłącznym miejscem spotkań rekolekcyjnych, zaś akcent zostaje przeniesiony na odpowiednio przygotowany program, realizowany w budynku szkolnym lub w jego otoczeniu.
Przygotowania
Przygotowanie i przeprowadzenie takich rekolekcji (trwających zwykle 3-4 dni) nie może spoczywać na barkach jednego kapłana. Niezbędne jest wsparcie i zaangażowanie grupy ludzi (animatorów). Dzielą oni między siebie odpowiedzialność za poszczególne sektory i pracują równolegle. Obowiązuje prosta zasada: im bardziej oryginalny pomysł, tym większa szansa na pozytywny odbiór i lepsza perspektywa na kolejne lata. Liturgia i konferencje przestają być jedynymi elementami. Dochodzi szereg propozycji aktywizujących młodzież, jak spotkania tematyczne, warsztaty, gry i zabawy edukacyjne, spotkania z zaproszonymi gośćmi, quizy, praca w grupach, film, teatr, muzyka i inne, przy czym wszystkie łączą się treściowo z głównym tematem rekolekcji.
Niezbędne jest także wcześniejsze nawiązanie kontaktu ze środowiskiem szkoły. Bez zaangażowania nauczycieli i liderów młodzieżowych z grona uczniów, rekolekcje nie dojdą do skutku lub zakończą się fiaskiem.
Animatorzy powinni wcześniej poznać temat (najlepiej zaś współuczestniczyć w jego formułowaniu) i dokonać podziału prac przygotowawczych. Ważne jest zorientowanie się w najbardziej palących problemach miejscowego środowiska młodzieżowego i odniesienie się do nich w propozycjach rekolekcyjnych. Młodzież, o ile tylko jest umiejętnie inspirowana i kierowana, chętnie włącza się w przygotowanie rekolekcji i, co najistotniejsze, przeżywa je jako coś własnego, nie zaś jako obowiązek do wypełnienia.
Niebagatelną rolę odgrywa umiejętne zareklamowanie rekolekcji szkolnych, np. za pomocą spotów reklamowych, plakatów o atrakcyjnej szacie graficznej czy zwiastunów multimedialnych, zmieniających się w miarę zbliżania terminu rozpoczęcia rekolekcji.
Spośród wielu czynników decydujących o powodzeniu rekolekcji, istotne znaczenie ma animacja muzyczna. Dobrze jest w tej dziedzinie bazować na potencjale miejscowej młodzieży (zespoły wokalno-instrumentalne, schola, chór). Powoli kończy się epoka solistów z gitarą, nader często pełniących rolę „zapychaczy dziur”. Dziś odpowiedni dobór repertuaru, nagłośnienie, a przede wszystkim należyta jakość wykonywanej muzyki to elementy nieodzowne dla nadania rekolekcjom odpowiedniego klimatu.
Warianty
Rekolekcje szkolne charakteryzuje brak sztywnych ram oraz łatwość modyfikacji w zależności od potrzeb i uwarunkowań. Daje to w efekcie możliwość tworzenia różnych wariantów:
Rekolekcje przeprowadzane wyłącznie w szkole – mogą być jedynym rozwiązaniem, gdy z jakichś powodów utrudniony jest dostęp do budynku kościoła. Umożliwiają swobodne prowadzenie spotkań w grupach czy innych form aktywności, niosą jednak uzasadnione niebezpieczeństwo zagubienia elementu liturgicznego i utraty obecności sacrum.
Rekolekcje szkolne, których ostatni dzień odbywa się w kościele – dają możliwość odniesienia przeżytych doświadczeń rekolekcyjnych do wymiaru sakralnego. Umożliwiają zorganizowanie nabożeństwa pokutnego z sakramentem pojednania, odprawienie eucharystii wieńczącej spotkania rekolekcyjne czy przeprowadzenie spotkania modlitewnego.
Rekolekcje łączone – pierwszą część każdego dnia rekolekcyjnego młodzież spędza na zajęciach w szkole, zaś podsumowanie odbywa się każdorazowo w kościele. To rozwiązanie wydaje się optymalne, lecz może okazać się trudne organizacyjnie.
Rekolekcje przeprowadzane równolegle w kościele i szkole – są dobrą propozycją w przypadku dużej liczby uczniów. Dzieli się młodzież na mniejsze grupy, z których w danym czasie jedna przebywa w kościele, zaś pozostałe realizują program w szkole. Co pewien ustalony czas (1,5-2 godzin) następuje rotacja: grupa kościelna wraca do szkoły, a jej miejsce zajmuje kolejna.
Rekolekcje wyjazdowe – jest to propozycja spotykana coraz częściej. Polega na wyjeździe kilku klas poza miejsce zamieszkania. Sprzyja to połączeniu wymiaru religijnego z rekreacją, a także tworzy dobre warunki do duchowej refleksji.