- Obudź się, Europo!
- Od redakcji
- Dać dzieciom podstawy do poznania Boga
- Misje salezjańskie – wielka pasja księdza Bosko
- Sudan – piekło na ziemi
- STOP zwolnieniom z wychowania fizycznego
- Pierwsi polscy salezjanie
- Dziecko i... złość
- Opowiadania Wypadek
- Integralne wychowanie JAK WYCHOWYWAĆ CHŁOPCÓW
- W szkole Mądrości
- Jak skutecznie się uczyć?
- Lekcja 13 Temat: W szkole przede wszystkim trzeba być i to na każdej lekcji.
- Kompas na życie
- Co Bóg widzi i czy wciąż kocha?
- Irracjonalne bzdury dalej mają swoich amatorów
- Nasz świat
Jak skutecznie się uczyć?
Bożena Paruch
strona: 24
Zdarza się, że rodzic szuka pomocy u pedagoga zmartwiony ocenami własnego dziecka. Co można zrobić, aby ta nauka była skuteczna?
Duże znaczenie w przyswajaniu wiedzy mają cechy indywidualne danej osoby: Poziom inteligencji, zdolności i zainteresowania. Posługując się przekonaniem, że wszystkie dzieci przychodzą na świat z umiejętnością uczenia się, zastanówmy się, jak w tym procesie można im pomóc.
Z pewnością należy przyjrzeć się, jak dziecko się uczy. Jeżeli wcześniej nie wypracowało sposobów efektywnego uczenia się – przejście do gimnazjum jest dobrym momentem, aby to zrobić. Należy zacząć od zdobycia wiedzy. Każdy człowiek ma własny styl uczenia się. Jeśli gimnazjalista nie ma takiej informacji o sobie, może zwrócić się do pedagoga szkolnego, psychologa czy też doradcy zawodowego, którzy, posługując się odpowiednimi narzędziami, pomogą ustalić, czy uczeń jest wzrokowcem, słuchowcem czy kinestetykiem. Po uzyskaniu wiedzy, można wskazać uczniowi optymalne dla niego sposoby przyswajania wiadomości. Należy pamiętać, że właściwie dobrana strategia uczenia się jest kluczem do powodzenia w nauce.
Wzrokowiec powinien stosować jak najwięcej narzędzi odbieranych przez wzrok: obrazów, szkiców, wykresów, tabel. Pomoże mu korzystanie z materiałów drukowanych. Warto, by siedział blisko nauczyciela, ponieważ kontakt wzrokowy ułatwia mu koncentrację. Słuchowiec podczas nauki powinien czytać głośno, stosując różną intonację, powtarzać, opowiadać komuś, czego się nauczył. Może nagrywać i odsłuchiwać później informacje do zapamiętania. W czasie czytania wskazane jest zadawanie sobie pytań na temat czytanej treści i korzystanie z monologów, dialogów, dyskusji w grupie. Kinestetykowi w nauce pomaga ruch, śpiewanie, rapowanie, rymowanie, deklamowanie, korzystanie z doświadczeń i eksperymentów. Dobrymi zajęciami dla niego są warsztaty, gdzie próbuje nowych rzeczy i wymienia się swoimi przeżyciami. W czasie nauki kinestetyk potrzebuje ruchu, a więc chodzenia po pokoju podczas powtarzania lekcji, gestykulowania, spacerowania. Chętnie korzysta z wycieczek, wystaw, preferuje zajęcia przeprowadzane w terenie – projekty badawcze, wywiady, ankiety, doświadczenia angażujące ruchowo.
Na ogół podczas nauki korzystamy z wielu zmysłów. Można wysnuć wniosek, że aby nauczyć się czegoś szybko i skutecznie – trzeba to zobaczyć, usłyszeć i poczuć. Efektywnej nauce sprzyja dobra organizacja przestrzeni. Rodzice powinni pomóc w stworzeniu warunków zewnętrznych sprzyjających pracy mózgu, dopilnowując, aby w miejscu nauki nastolatek miał:
świeże powietrze i jego właściwą temperaturę,
wygodne krzesło – o odpowiednim kształcie i wysokości,
właściwą wysokość biurka, na którym dziecko może rozłożyć potrzebne materiały,
porządek w miejscu nauki i tylko niezbędne rzeczy: słowniki, encyklopedie, przybory, lepiej nie trzymać tam przedmiotów rozpraszających uwagę,
światło – najlepiej dzienne, z odpowiedniej strony,
ciszę lub prawie ciszę – muzykę, której rytm odpowiada rytmowi naszego serca, co sprzyja uczeniu się.
Należy szukać sposobów, aby nauka była skuteczna i przynosiła satysfakcję. Musimy pamiętać, że każdy nastolatek jest inny i dostosować sposoby i metody nauki do jego poziomu inteligencji, zdolności i zainteresowań. ■
