- Przesłanie na rozpoczęcie obchodów Dwusetlecia urodzin księdza Bosko
- Od redakcji
- Dobre maniery, sztuka dobrego życia
- Boliwia zagrożonej młodzieży
- Zambia Płaczę ze wzruszenia
- Ukraina Pomoc dla uciekinierów
- Egipt Podwyższenie muru misji w Aleksandrii
- Mariusz Wlazły: Nosić Boga w sercu
- Neutralność światopoglądowa nie oznacza świeckości państwa
- Inka: Z duchowej szkoły księdza Bosko
- Młodzież musi wiedzieć, że jest kochana
- Sumienie to Boży przyjaciel
- Mając poczucie własnej grzeszności, łatwiej jest wybaczać innym
- Wychowanie przez wydarzenia
- Cierpliwość i konsekwencja
- Lekcja 10 Temat: Zdrowy dystans do świata wirtualnego.
- Dobre maniery
- Chrześcijanie nadają ton
- Bioenergoterapia jest dziedziną spirytyzmu
- Odrobina konsekwencji
- Musimy porozmawiać...
- Opowiadanie Pocieszenie
Chrześcijanie nadają ton
s. Bernadetta Rusin
strona: 27
Chiara Lubich, założycielka Ruchu Focolare, była elegancką, uśmiechniętą i bardzo sympatyczną kobietą. Dbała o piękno i kulturę bycia ze świadomością, że chrześcijanie nadają ton życiu świata. Są ludźmi wielkiego formatu, którzy wszystko postawili na Boga.
Dbają więc o wygląd i dobre maniery, bo poprzez wszystko, kim są i co robią, przybliżają Go innym.
Zasady savoir-vivre uczniów Chrystusa przypominają jednak raczej „błogosławieństwa miłości” niż zbiór przepisów. Ich mądrość życiowa skupia się bowiem bardziej na odnalezieniu własnej drogi do serca Boga, poprzez serce drugiego człowieka – a ta podróż, metodycznie, zaczyna się od umiejętności empatii i współczucia.
Zatrzymać się i obdarować własnym czasem, spojrzeć z sympatią, umieć porozmawiać z każdym, czule uścisnąć czyjąś dłoń, po raz kolejny wysłuchać z uwagą tej samej opowieści, okazać zrozumienie i troskę, otoczyć szacunkiem i życzliwością, pamiętać o czyjejś samotności, towarzyszyć w chwilach trudnych, doradzić i pomóc z dobrocią się podźwignąć, przebaczyć, wypełnić radością ostatnie dni czyjegoś życia… Czy nie takie hasła znajdujemy w poradnikach chrześcijańskich wychowawców? Każda – przecież wcale niełatwa – lekcja na ten temat będzie miała na celu uczynić wychowanka życiowo mądrym i szczęśliwym, czyli błogosławionym.
Papieska definicja wychowania, zawarta w „Liście do Rodzin z okazji Roku Rodziny”, zapewnia, że taki rodzaj metodologii jest prawidłowy. Jan Paweł II pisze: „Na czym polega wychowanie? Wydaje się, że aby trafnie na to pytanie odpowiedzieć, nie można pominąć dwóch fundamentalnych prawd: po pierwsze, że człowiek jest powołany do życia w prawdzie i miłości; po drugie, że każdy urzeczywistnia siebie przez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gratissimam sane, Rzym 2.02.1994, nr 16).
Prawda i miłość tworzą przestrzeń prawdziwego wzrostu. Tu, gdzie jest się naprawdę przyjętym i kochanym, można stawić czoło różnorodnym siłom zła. Wokół nas wiruje jednak świat wartości różnego rodzaju, zauważa Chiara Lubich. Nie zawsze przyjazny, ale zadany nam przez Boga – dany, by odnaleźć w nim prawdziwy cel i sens naszej życiowej wędrówki.
W nauczaniu papieskim znów możemy szukać wskazówek, by nie pobłądzić. Jednym z priorytetów pontyfikatu Jana Pawła II była obrona praw człowieka. Szczególną troską otacza papież rodzinę – kołyskę życia. Na jego wyraźne polecenie Stolica Apostolska 22 X 1983 r. wydała Kartę Praw Rodziny skierowaną do rodzin, rządów i organizacji pozarządowych.
Pośród 12 artykułów tego dokumentu czytamy, że rodzice muszą być uznani za pierwszych i głównych wychowawców swoich dzieci. Realizacja tego prawa powinna być wspierana tak przez społeczeństwo, jak i przez rozmaite formy współpracy rodziców z nauczycielami i kierownictwem szkoły, a w szczególności przez dopuszczenie obywateli do uczestnictwa w działalności szkoły oraz w określaniu i wprowadzaniu w życie polityki wychowawczej. Warto także podkreślić, że rodzina ma prawo wymagać, by środki społecznego przekazu (…) wspierały podstawowe wartości rodziny. Jednocześnie rodzina ma prawo do odpowiedniej ochrony (…) przed ujemnymi wpływami i nadużyciami ze strony środków przekazu (art. 5, a, e, f).
Widzimy zatem, że nawet pobieżna analiza codziennego życia chrześcijan i ich orędzia wskazuje na niezwykłe i zobowiązujące piękno dobrego wychowania w duchu Ewangelii. ¦
