facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2007 - kwiecień
MISJE. Wielkanoc w Ziemi Świętej

kl. Michał Foremnik SDB

strona: 18



Wiosna w pełni, słońce, śpiew ptaków. I ogromny tłum pielgrzymów z całego świata, w tym z Polski. Tak w Jerozolimie, mieście wielu religii, zaczyna się okres Wielkiego Postu.

Spacerując po wąskich uliczkach Starego Miasta, zastanawiam się nad wydarzeniami sprzed ponad dwóch tysięcy lat. Jakże trudno przychodzi tutaj skupienie, wśród setek sklepików z różnościami z całego świata łatwo zapomnieć o sensie i znaczeniu każdej pielgrzymki i popaść w zachwyt nad różnymi drobiazgami „from China” (oczywiście sprzedawca zapewni o ich starodawnym pochodzeniu).

Przedzierając się przez tłum pielgrzymów, dochodzę do Bazyliki Grobu Bożego, gdzie w okresie Wielkiego Postu, w każdą sobotę, 20 minut przed północą mała franciszkańska kaplica pęka w szwach. Tutejszy Kościół zbiera się na modlitwie psalmów i hymnów, dwóch czytań oraz procesji ze świecami wokół Grobu. Na koniec tej procesji organy zawsze grają tak głośno, jakby zwiastowały bliski koniec świata – trzeba jednak do końca wykorzystać każdy moment, póki jeszcze granie jest dozwolone przez lokalne prawo. Wszystko kończy się uroczystym odczytaniem Ewangelii o Zmartwychwstaniu. Patrzę na zegarek. Jest pierwsza w nocy, jednak Bazylika bynajmniej nie śpi. Ciągły ruch.

W tym samym czasie pod Golgotą prawosławne kobiety, w obowiązkowych chustkach na głowach, wylewają pachnący olej na płytę, która upamiętnia namaszczenie Jezusa po zdjęciu z krzyża. Potem zbierają ten olej dużymi chustami i zanoszą do domów. Zapach ten łączy się z pięknym zapachem kadzidła i wędruje aż do góry, na Kalwarię, gdzie właśnie rozpoczyna się katolicka Eucharystia, odprawiana w obecności kilku dosłownie osób. Eucharystie odprawiane są na tym miejscu od samego rana. Pierwszą odprawiło kilku zakonników o 5.30 wewnątrz Grobu, a inni w tym czasie – na Kalwarii. I tak będzie tu jeszcze długi czas, aż do Triduum Paschalnego, kiedy nastąpi moment śmierci Syna Bożego.

Wielki Czwartek. W tym dniu wszyscy w Jerozolimie modlą się o jedność chrześcijan. Uroczystej mszy św. przewodniczy patriarcha Jerozolimy. Wspomnienie ustanowienia Eucharystii w miejscu śmierci i zmartwychwstania Chrystusa podkreśla jedność tajemnicy paschalnej i ścisłą relację pomiędzy ofiarą na ołtarzu i śmiercią na krzyżu. Na zakończenie liturgii Najświętszy Sakrament zostaje złożony w tabernakulum ustawionym na Grobie Pana Jezusa. Jest to charakterystyczny element jerozolimskiej liturgii wielkoczwartkowej, symbolizujący Chrystusa żyjącego i dającego się nam pod postaciami chleba i wina.

Wielki Piątek. Miejsce to staje się bardziej niż kiedykolwiek sercem Jerozolimy. Liturgia adoracji krzyża sprawowana jest w godzinach porannych na Kalwarii. Tutaj, gdzie Jezus Chrystus umarł na krzyżu dla zbawienia świata, czczone są relikwie krzyża świętego. Od wczesnych godzin rannych wierni lokalnego Kościoła, jak i grupy pielgrzymów, odprawiają Drogę Krzyżową ulicami miasta, również ja wraz z moimi kolegami z Salezjańskiego Seminarium uczestniczę w niej. Wszyscy pragną tego dnia przejść Via Dolorosa – najsławniejszą spośród jerozolimskich ulic – i znaleźć się w Bazylice, która strzeże Kalwarii i Grobu Jezusa.

W Wielką Sobotę w Bazylice Grobu Pańskiego celebrowana jest liturgia Wigilii Paschalnej. Powodem tak dziwnej pory jest zamrożenie XIX-wiecznego porządku nabożeństw wspólnot chrześcijańskich, opiekujących się tym świętym miejscem. W innych kościołach Jerozolimy przez Wielką Sobotę trwa liturgiczna cisza. Wigilii Paschalnej w bazylice Grobu Pańskiego przewodniczy zazwyczaj biskup pomocniczy patriarchy łacińskiego Jerozolimy.

Wszystko kończy się zmartwychwstaniem. A właściwie zaczyna, bo zmartwychwstanie to przecież nowy początek.