- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Zagrożone życie
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Towarzyszyć życiu
- WYCHOWANIE. Wartość życia
- OKIEM RODZICA. Moja rodzina
- ROZMOWA Z... Kochać oboje
- GDZIEŚ BLISKO. O dar życia
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Miłośnik Życia
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- DUCHOWOŚĆ. Najważniejsze zwycięstwo
- DUCHOWOŚĆ. Chrzest Jezusa
- POD ROZWAGĘ. Renesans pogaństwa?
- SALEZJAŃSKI RUCH MŁODZIEŻOWY. W trosce o bezpiewczeństwo
- MISJE. Wielkanoc w Ziemi Świętej
- MISJE. Zabrze dzieciom Afryki
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Błogosławiony ks. August Czartoryski
- Z ŻYCIA BŁOGOSŁAWIONYCH ORATORIANÓW
- W ANEGDOCIE
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Oświęcim wspólnota św. Jacka
WYCHOWANIE. Wartość życia
ks. Dariusz Buksik SDB
strona: 6
Człowiek nosi w sobie pragnienie życia. Pragnienie realizowania go w jak najdoskonalszy sposób, aby być szczęśliwym. Każde życie jest darem. Więcej, jest darem najcenniejszym i największym, jaki człowiek posiada. Jest ogromną wartością, którą należy pielęgnować i szanować. Możemy jednak zauważyć, że we współczesnym świecie życie z jednej strony jest wielką wartością, o którą człowiek będzie walczył, np. poszukując leków przeciw różnym chorobom, a z drugiej strony traktowane jest lekko, np. w dyskusjach nad zagadnieniem eutanazji czy aborcji.
Człowiek stawia sobie pytania dotyczące sensu, celu, wartości czy nawet jakości życia. Chcemy wiedzieć, jak zrealizować swoje życie oraz czym je wypełnić, by stało się wartościowe.
Indywidualnie chronimy swoje życie poprzez unikanie sytuacji stresowych, trudnych i bolesnych. Wiemy dokładnie, czym jest życie, kiedy delikatnie przytulamy do serca osobę bliską i kochaną. Nie boimy się mówić o życiu atrakcyjnym, pełnym szczęścia, wolnym od odpowiedzialności, czy też o pluralizmie naszego życia. Trudniej jest już mówić o życiu, w którym należy dokonywać trudnych wyborów, o życiu odpowiedzialnym, przenikniętym czasami cierpieniem, bólem, o skończoności ludzkiej egzystencji.
W wychowywaniu młodego człowieka do odpowiedzialności za życie oraz pokazywaniu życia jako wartości i daru darmo otrzymanego, warto wskazywać na normy moralne będące drogowskazami życia. Jest to pewnego rodzaju system wartości pomagający w osiągnięciu pełni człowieczeństwa, pozwalający zrealizować ofiarną miłość i otworzyć się na wartości wyższe. To przede wszystkim wskazanie wartości wymagających przekraczania siebie, uznania własnej niewystarczalności, otwartości na innych, troski o innych, uznania godności osoby ludzkiej, samoakceptacji czy też uznania własnego życia za zadanie do wypełnienia.
Warto w dyskusji nad zagadnieniem życia pokazać także pułapkę współczesnego pluralizmu, który prowadzi do równouprawnienia w myśleniu. Powoduje, że w odniesieniu do jednego zagadnienia może istnieć wiele poglądów, wiele odmiennych ocen. Wystarczy zobaczyć dyskusje dotyczące eutanazji czy aborcji. Wszystkie one są dyskusjami na temat jakiegoś zagadnienia, a nie próbą odnalezienia słusznej odpowiedzi.
Odpowiedzialność za życie to też uczenie odpowiedzialnej miłości do drugiego człowieka. Zanegowanie życia w różnych jego przejawach (np. eutanazja, aborcja) jest brakiem miłości. Tylko człowiek doświadczający miłości i umiejący się nią dzielić jest gotowy do rozwoju i ochrony życia. Kryzys miłości małżeńskiej, rodzicielskiej, czy też kryzys więzi międzyludzkich prowadzi do zachowań destrukcyjnych, w różnych przejawach: od zwykłej agresji słownej, poprzez agresję fizyczną, aż do samookaleczenia, działań destrukcyjnych wobec siebie, a jakże często wobec innych, w tym wypadku bezbronnych i niewinnych.
Życie jest wartością podstawową, fundamentalną. Bez tej wartości nie można mówić o innych wartościach czy o innych prawach człowieka. Życie ludzkie jest czymś niepowtarzalnym, jest święte. Dlatego też nie można go zredukować do poziomu przedmiotu lub narzędzia. Ciało ludzkie w całym swoim wymiarze fizycznym, psychicznym i duchowym wyraża osobę. Osoba zaś jest kimś jedynym, niepowtarzalnym, wyjątkowym – jest darem dla innych. Każde życie człowieka jest tak wyjątkowe, bo jest osobowe.
