- Willy i Marcela
- Wyzwania
- Tajemnica wychowania – asystencja
- Maleńki cud wyśniony czyli o granicach władzy rodzicielskiej
- Nie ma złej młodzieży
- Po pierwsze – profilaktyka
- Aleksandrów Kujawski - wspólnota św. Jana Kantego
- Cud ocalenia
- Sposób na niezapomnianego sylwestra
- Etapy wzrostu w grupie – III
- List od ks. Ambrosa
- List od ks. Piotra
- List od Georginy
- Bóg się rodzi
- On to przewidział
- List do redakcji
- Błyskawiczny Kurs Modlitwy
- Szkoły Salezjańskie - Sokołów Podlaski
Etapy wzrostu w grupie – III
JP
strona: 15
Trzeci etap – to przejście od przynależności do konfrontacji z różnymi propozycjami społecznymi i kulturalnymi, aż po decyzję odpowiedzi na wyzwania życia. W drodze grupy jest on fazą poprzedzającą propozycję wiary.
Na tym etapie grupa ćwiczy się w czynieniu konkretnych projektów, które uczą podejmowania coraz bardziej dojrzałych decyzji. Umiejętność tę zdobywa się, wypracowując niewielkie programy, wymagające zastosowania w praktyce własnych zdolności i kreatywności, które dotyczą wybranego zadania ze sfery życia kulturalnego, społecznego, religijnego czy spędzania czasu wolnego.
Aby scalić projekty i cele grupa uczy się pięcioetapowej drogi. Pierwszy etap – to analiza i postawienie diagnozy. Wobec problemu lub nowej sytuacji grupa stara się zebrać jak najwięcej informacji niezbędnych do jej zanalizowania. Od analizy przechodzi do diagnozy – interpretuje sytuację, wchodząc w głąb, zastanawiając się nad przyczynami i możliwymi rozwiązaniami.
Drugi etap – to ocena, wcześniej zanalizowanych i zdiagnozowanych, danych. Oceniać, to znaczy odwołać się do wartości wspólnych dla grupy i odnaleźć te, które wydają się najlepiej rzucać światło na zastaną sytuację. To znaczy także wydać osąd, sformułować nowe wyzwania, szukać nowych rozwiązań. W ten sposób zachęca się grupę do konfrontacji poglądów na temat hierarchii wyznawanych wartości.
Trzeci etap – to wypracowanie planu działania. Składają się nań cele, strategie i sposoby działania, konkretne inicjatywy, podział ról i zadań, alternatywy w przypadku niepowodzenia lub niespodzianek, kryteria oceny czy rezultaty zostały osiągnięte.
Czwarty etap – to realizacja projektu, uwzględniająca zdolności osobiste i grupowe, kontrolę przebiegu akcji i odporności wobec zniechęceń.
Piąty etap jest weryfikacją i refleksją. Ten ostatni moment jest kluczowy dla przejścia od działania do rozumienia, od przekonań do życia wartościami, od popełnionych błędów do samokrytyki niezbędnej do tworzenia nowych planów.
