- Aby mieli życie w obfitości
- Od redakcji
- Proponując młodzieży zabawę w teatr, trzeba najpierw zdobyć jej zaufanie
- Ameryka Północna: ten ksiądz jest nasz
- Zambia Edukacja współpracowników salezjańskich w Lusace
- Sudan Południowy Pomóżmy ofiarom głodu
- Nauka przebaczania
- Duszpasterstwo kibiców
- Wychowankowie salezjańscy w walce o Polskę
- Rola wychowawcy i kapłana
- Poradnik małżeński
- Władza ojcowska w świetle nauczania świętego Pawła
- Czy trzeba uczyć sensu słowa przepraszam?
- Uczciwy obywatel
- Stać ich na wiele
- Ostatnie słowo tego, kto kocha
- Duchowe pułapki wróżb
- Konstruowanie Frankensteina
Rola wychowawcy i kapłana
ks. Marek Dziewiecki
strona: 18
Jak mówić do młodych o czystości i jak wychowywać do czystości. Część V
Największą szansę na trwanie w czystości mają ci, którzy są związani serdeczną więzią z Chrystusem i dla których najwyższą wartością jest cały człowiek, a nie jego seksualność czy cielesna przyjemność.
Odwoływanie się do argumentacji antropologicznej
W rozmowach z tymi młodymi ludźmi, którzy tu i teraz nie mają mocnej więzi z Bogiem, warto odwoływać się do argumentacji opartej na antropologii. Punktem wyjścia takiej argumentacji jest stwierdzenie oczywistego faktu, że człowiek istotowo różni się od zwierząt, gdyż potrafi kierować swoim zachowaniem w sposób świadomy i wolny. Nie jest zatem zdeterminowany popędami, podnieceniem czy stanami emocjonalnymi. Potrafi nad tym wszystkim zapanować mocą rozumu i woli. Korzystanie z takiej władzy jest rozsądne, gdyż nawet kodeks karny – a nie tylko moralność i religijność – zakazuje wielu zachowań seksualnych. Podstawą czystości w wymiarze antropologicznym jest zdrowy rozsądek, czyli wyciąganie wniosku z faktu, że tym, którzy w sferze seksualnej czynią to, co spontaniczne i przyjemne, grożą uzależnienia (np. masturbacja, erotomania, uzależnienie od pornografii), czyny przestępcze (np. gwałty, molestowanie seksualne, współżycie z nieletnimi poniżej 15. roku życia), choroby weneryczne, niechciane ciąże, aborcja, niszczenie zdrowia poprzez antykoncepcję, itd. Od strony pozytywnej oczywistym argumentem jest fakt, że trwałe i odpowiedzialne więzi potrafią budować ci, którzy są wolni od uzależnień i panują nad sobą we wszystkich dziedzinach życia, z seksualnością włącznie. Tylko wtedy ich zachowanie jest przewidywalne dla innych, a oni sami są w stanie dotrzymywać danego słowa i wiernie wypełniać przysięgę małżeńską.
Tworzenie grup formacyjnych
Wszystko, co dobre i cenne, po grzechu pierworodnym stało się trudne do osiągnięcia. Dotyczy to również czystości. Popęd seksualny – zwłaszcza w połączeniu z zakochaniem – stanowi potężną siłę. Może przesłonić największe nawet ideały oraz zagłuszyć zdrowy rozsądek i głos sumienia. Kto pragnie żyć w radosnej czystości, potrzebuje wsparcia od Boga i od mądrych, Bożych ludzi. Właśnie dlatego ważnym i koniecznym sposobem wychowywania w czystości jest tworzenie katolickich grup młodzieżowych, których celem jest łączenie we wspólnotę i pogłębione formowanie wychowanków stanowczo pragnących żyć w czystości. W Stanach Zjednoczonych owocnie działa ruch społeczny pod nazwą True love waits – prawdziwa miłość czeka! Ruch ten obejmuje wiele milionów młodych Amerykanów. W Polsce podobna inicjatywa nosi nazwę Ruchu Czystych Serc, a głównym patronem medialnym jest popularny dwumiesięcznik dla młodych katolików – „Miłujcie się”. Warto sięgać po to pismo i udostępniać je wychowankom, gdyż w każdym numerze znajdziemy materiały formacyjne, a także przekonujące świadectwa młodych ludzi, które motywują do trwania w czystości lub do powrotu na drogę czystej miłości.
Ochrona przed zgorszeniem
Wychowankowie potrzebują kapłanów, którzy stanowczo chronią młode pokolenie przed gorszącymi treściami, bodźcami czy środowiskami. Życie w czystości w dużym stopniu zależy od tego, czym na co dzień dzieci i młodzież karmią swoje myśli, wzrok, serce. Na ich postawę wobec osób drugiej płci wpływają książki, czasopisma, filmy, strony internetowe, modna obyczajowość. Kapłani powinni stanowczo przestrzegać młodych ludzi przed tym, co brudzi serce i sumienie człowieka, gdyż to, czym się karmimy z zewnątrz, będzie formować nasze wnętrze i wpływać na nasze zachowania. Człowiek czysty nie czyni tego, co czyni tak zwana większość społeczeństwa, gdyż w żadnym społeczeństwie większości nie stanowią ludzie wystarczająco mądrzy i szczęśliwi, byśmy mogli uznać ich za wzór do naśladowania. Trzeba wyjaśniać młodym ludziom, że ci, którzy skupiają ich uwagę na popędzie, mówią o tak zwanym bezpiecznym seksie czy choćby pośrednio zachęcają do kontaktów seksualnych, są krzywdzicielami i wilkami w owczej skórze.
Rozmowy indywidualne i sakrament pokuty
Potrzebnym i zwykle wyjątkowo owocnym sposobem wychowywania młodego pokolenia w czystości są indywidualne rozmowy kapłana z nastolatkami czy młodymi dorosłymi, a także posługa w konfesjonale. Podejmując osobiste rozmowy, nie posługujmy się moralizowaniem, straszeniem czy podniesionym głosem. Najbardziej pomagamy wychowankom naszym spokojem, szacunkiem do rozmówcy, a jednocześnie naszymi precyzyjnymi argumentami, pokazującymi sens, wartość i piękno czystości. Także wtedy, gdy ktoś z wychowanków poważnie błądzi i ciężko grzeszy w sferze seksualnej, warto podjąć spokojny dialog, podobny do rozmowy kochającego ojca z zagubionym synem czy z zagubioną córką. Tym, którzy cudzołożą, trzeba cierpliwie tłumaczyć, że dopóki łączy ich współżycie seksualne, to oni sami nie wiedzą, czy łączy ich cokolwiek innego. Jeśli nadal będą tak dalej postępować, to nawet gdy się pobiorą, w przyszłości już nigdy nie będą pewni, czy mogą sobie ufać i czy będą sobie wierni. Trzeba zatem cierpliwie i stanowczo motywować młodych ludzi, by powrócili do czystości. Jeśli bowiem dadzą radę, by panować nad ciałem i popędem w okresie narzeczeństwa i zakochania, to tym bardziej będą do tego zdolni w kolejnych fazach życia. Warto też tłumaczyć, że gdy on i ona przestaną skupiać się na ciele, pożądaniu i chwilowej przyjemności, to zaczną skupiać się na aspektach duchowych, na ideałach i aspiracjach, na wielkich marzeniach o szczęśliwym małżeństwie i trwałej rodzinie. Trzeba wyjaśniać, że tylko ci, którzy odnoszą się do siebie nawzajem w sposób czysty, coraz bardziej panują nad sobą, potrafią ze sobą rozmawiać na poważne tematy, respektują swoją godność i swoje sumienie, uczą się okazywać sobie coraz więcej pozacielesnych znaków miłości i czułości, przekonują się, że czystość niczego im nie zabiera, a daje im niewyobrażalną radość z prawdziwej miłości.
Zakończenie
Bóg pragnie, by sfera seksualna była miejscem komunikowania miłości małżeńskiej i odpowiedzialnego przekazywania życia. Demoralizatorzy i wrogowie człowieka dążą do tego, by sfera seksualna była miejscem wyuzdania i przekazywania śmierci. Miłość mylona z seksualnością i nieczystością prowadzi do uzależnień i przestępstw. Łamie sumienia i wrażliwość moralną. Niszczy więzi człowieka z Bogiem, z samym sobą, z bliźnimi. To właśnie dlatego obowiązuje tu zasada: powiedz mi, jaka jest twoja postawa w sferze seksualnej, a ja ci powiem, czy jesteś szczęśliwym człowiekiem.
Wychowanie w czystości to istotny element integralnego wychowania chrześcijańskiego. To warunek solidnego przygotowania ludzi młodych do wielkiej i wiernej miłości w małżeństwie i rodzinie. To także warunek szlachetnej realizacji własnej drogi życiowej tych, którzy są powołani do kapłaństwa czy życia konsekrowanego. Fascynowanie dojrzałą czystością i pomaganie młodym ludziom, by w czysty sposób przeżywali spotkania z osobami drugiej płci, to podstawowe zadanie duszpasterzy i błogosławieństwo dla naszych wychowanków. Wychowanie w czystości to fundament nowej ewangelizacji w odniesieniu do dzieci i młodzieży. ▪
