facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2014 - wrzesień
Siedem dróg do szkolnego sukcesu

S. Bernadetta Rusin, salezjanka

strona: 27



Szkolny sukces wyznaczy mądre wykorzystanie czasu, troska o kondycję psychofizyczną, skuteczna motywacja do nauki, fascynujący przekaz wiedzy, rozwój pasji i zainteresowań, tworzenie więzi zaufania, budowanie nowych relacji przyjaźni.
Każdy praktyk pięknej sztuki wychowania szybko zauważy, że ta niedokończona lista to jakby wykaz maleńkich statków, miotanych ogromnymi falami oceanu możliwości i przeciwności. A gdyby je tak zakotwiczyć o coś, co daje poczucie bezpieczeństwa i gwarancję sukcesu?
Przecież Pan Jezus, dużo wcześniej, dużo głębiej i nieskończenie bardziej przekonująco podarował nam siedem sposobów osiągnięcia życiowego sukcesu – i to bez konieczności niebezpiecznego opierania się tylko na własnych siłach, autohipnozie i ezoterycznych praktykach reiki! Zauważmy, z jaką łatwością te siedem dyscyplin daje się wpisać w siedem sakramentów i to nawet bez zmieniania ich kolejności:

1. Chrzest (ustalanie celów). Zaszczytny tytuł dziecka Bożego upewnia mnie, że jestem kochany, a moje życie nabiera sensu w dłoniach Ojca. Każdego dnia poświęcę kilka chwil na rozmowę z Nim, by nie stracić z oczu celu, do którego dążę razem z moimi wychowankami. „Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim!” (Iz 43, 1).

2. Bierzmowanie (planowanie i organizacja). Duch Święty jest najlepszym Przewodnikiem w dziele kształcenia i wychowania. Pozwolę Mu działać. W Jego świetle wczytam się w Słowo Boże i będę nim żyć na co dzień, stając się coraz bardziej autentycznym i wiarygodnym. „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (1Kor 9,16).

3. Najświętszy Sakrament (ustalanie priorytetów). Chrześcijanin umiera bez Eucharystii. Nie dam się zastraszyć ani zniechęcić w prowadzeniu młodych ku najcenniejszym wartościom. „Komunia św. wlewa zdecydowanie i odwagę, których nie może nam dać żadne ludzkie działanie lub wiedza”(św. Jan XXIII).

4. Pokuta i pojednanie (koncentracja na najważniejszych czynnościach). Systematyczna praca zapewnia osiągnięcie dobrych wyników – także systematyczna praca nad sobą, oparta na łasce mocy i uzdrowienia w sakramencie pokuty. Nie zrezygnuję z towarzyszenia wychowankom. Będę prosił o serce miłosierne, otwarte i uważne. „Bóg cię widzi i kocha!” (św. Jan Bosko).

5. Namaszczenie chorych (właściwe żywienie i ćwiczenia). Kiedy dosięga nas ciemność zwątpienia, wiara pomaga nam czekać na Bożą odpowiedź. Będę dbać o swoją wiarę, by nie ulec rutynie, bezradności i zniechęceniu. Zaufam Boskiemu Mistrzowi, powierzając Mu wszystko. „Modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie” (Jk 5, 15).

6. Kapłaństwo (ucz się cały czas).Przez chrzest wszyscy uczestniczymy w kapłaństwie Chrystusa. Kapłaństwo to bezinteresowna służba na wzór Chrystusa. Służyć innym – to znaczy królować wraz z Nim. Nauczyć się tej prawdy, to tyle, co być szczęśliwym.„A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20).

7. Małżeństwo (buduj relacje). Zdrowe, oparte na miłości relacje w rodzinie są gwarancją budowy dobrych relacji wiary młodych. W rodzinie i w szkole musi być czas nasłuchanie dziecka i na rozmowę z nim o Panu Bogu; na dialog oparty na szacunku i zaufaniu, a nie na zasadzie walki na argumenty. Budowanie miłości i przyjaźni jest niekomercyjną sztuką, w którą warto się zaangażować. „Bez przyjaciół nie jesteśmy w pełni ludźmi”(D.Sammons). ■