facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2020 - kwiecień
Wpływ gier komputerowych na zachowanie dzieci

Bożena Paruch

strona: 22



O tym, że rodzice pozwalają pociechom korzystać w nadmiarze z gier komputerowych można usłyszeć od samych maluchów na podstawie wiedzy, jaką mają.

Dzieci w swej szczerości opowiadają o sposobach spędzania wolnego czasu. Często ich opowieści nie są do końca prawdziwe, maluchy mają wyobraźnię, ale kiedy ze szczegółami opisują postacie z gier i ich zadania – to już nie jest tylko wyobraźnia. Niepokojące zjawisko nadużywania gier potwierdzają badania M. Sokołowskiego. Na ich podstawie stwierdzono, że:
 78 proc. dziewcząt i 92 proc. chłopców korzysta z gier komputerowych,
 50 proc. rodziców nie sprawdza, ile czasu ich dzieci spędzają przy komputerze,
 51 proc. rodziców nie ingeruje w gry, w które grają ich dzieci, niektórzy rodzice nie przyjmują do wiadomości, że ich dziecko gra w gry „bezmyślne” lub „brutalne”,
 77 proc. rodziców nie ma świadomości, że źle dobrane gry są zagrożeniem dla dzieci.

Gry komputerowe mają znacznie silniejsze oddziaływanie na dzieci niż telewizja. Siedząc przed ekranem, dzieci są bierne oglądając, tylko w niewielkim stopniu stają się uczestnikami wydarzeń. Telewizor najczęściej znajduje się w salonie, a więc inni domownicy uczestniczą również w oglądaniu albo przynajmniej słyszą te same treści, co dziecko i mają szansę na komentowanie czy omawianie z nim przekazu, zajmowanie stanowiska wobec różnorodnych informacji. Oglądanie telewizji jest mniej szkodliwą, choć też niewskazaną formą spędzania wolnego czasu. Podczas gry dzieci muszą być aktywne, często mają broń do walki, muszą pokonywać, a nawet unicestwiać wrogów. Jeśli często grają – odbywają regularny trening negatywnych zachowań. Zdaniem M. Gałasia dzieci oglądające często sceny przemocy (bicia i zabijania) są bardziej agresywne od tych, które je oglądają rzadziej. Programy pełne przemocy wywierają wpływ nie tylko na zachowania, ale także na wyznawane przez nie poglądy i wartości. M. Braun-Gałkowska (za M. Gałaś) pisze, że dziecko „korzystając z gier komputerowych, kilku tysięcy morderstw dokonuje samo”. Agresja ta jest wprawdzie symulowana, ale gracz uczy się jej i może ją później przenieść do realnego życia. Iwona Ulfik-Jaworska wyróżniła na podstawie swoich badań następujące cechy gier komputerowych:
1. Aktywne uczestniczenie w grze komputerowej – polega na tym, że użytkownik gry jest nie tylko osobą oglądającą przemoc, ale i sam jest jej sprawcą.
2. Przemoc jako nagroda – celem zabijania i stosowania przemocy jest osiągnięcie sukcesu w grze, odebranie nagrody, często samo bycie najwyżej w rankingu gry online jest taką nagrodą. Zło jest jedynym najbardziej skutecznym sposobem osiągnięcia celu.
3. Koncentracja na grze – użytkownik jest skupiony tylko na grze, na osiągnięciu jak najlepszego wyniku, na całej akcji w grze. Powoduje to zwiększenie roli gry w życiu jednostki i może doprowadzić nawet do uzależnienia.
4. Nieograniczone powtarzanie gry – skutkuje możliwością nieograniczonego powtarzania pewnych etapów gry, a więc i scen przemocy. W ten sposób staje się ona czynnością normalną, a zaprezentowane sceny w grze nie wzbudzają reakcji użytkownika.
5. Czyny popełnianie w świecie wirtualnym nie mają konsekwencji w świecie realnym – zabójstwo, uszkodzenie ciała, kradzież, to nie są przestępstwa – te czyny nie podlegają konsekwencjom prawnym.

Poprzez gry dzieci uczą się zachowań społecznych. Niestety, w przypadku gier agresywnych są to zachowania aspołeczne, pełne agresji, brutalności i okrucieństwa, wpływają negatywnie na wrażliwość młodych ludzi i wypaczają obiektywne widzenie świata. Zanim rodzice kupią dziecku grę, powinni zapoznać się wcześniej z informacjami na jej temat. Należy też zadbać o to, aby dzieci korzystały z gier podczas obecności rodziców. Najbezpieczniej wyposażyć dzieci w gry edukacyjne. 