- Kocham was salezjanie
- Od redakcji
- Wolność jest istotą polskości
- Szukać świadków historii
- Salezjanie w Polsce niepodległej
- Trudności w komunikacji wychowawczej
- Czy czas autorytetów minął?
- Eden - dramat początku
- Trudności szkolne zdolnych uczniów cz.2
- Trzynasty miesiąc roku
- Korzenie
- Ze skrzydłami orła u ramion
- Dokonali wyboru
- Kler i klerykalizm
Trudności szkolne zdolnych uczniów cz.2
Bożena Paruch
strona: 24
Edukacja zdolnych uczniów jest trudna. Ze względu na kontakty rówieśnicze, co kiedyś zaprocentuje dobrym funkcjonowaniem w społeczeństwie, powinni oni uczęszczać do szkoły. Koniecznie należałoby dostosować zadania do ich poziomu wiedzy i zdolności.
Stanowi to swego rodzaju problem, bo dzieci, zwłaszcza małe, nie chcą być inne niż ich rówieśnicy. Z jednej strony potrzebują innych zadań, aby się rozwijać, z drugiej nie chcą się różnić od swoich rówieśników, chcą robić to samo. Warto zaplanować naukę szczególnie uzdolnionych uczniów z nauczycielami i psychologami szkolnymi. Uczniowie zdolni nie zawsze są zauważani przez nauczycieli, często są postrzegani jako zupełnie przeciętni. Niektórzy z nich samodzielnie realizują stawiane przed sobą cele. Najczęściej dopiero na studiach odkrywane są ich ponadprzeciętne zdolności. Czemu tak się dzieje? Dlaczego nie zawsze dostrzegamy zdolnego ucznia, aby rozsądnie pokierować jego dalszym rozwojem umysłowym? Mają na to wpływ cechy uczniów. Niektórzy z nich ulegają presji grupy, która może mieć wpływ demotywujący. Jako szczególnie uzdolnieni intelektualnie, łatwo przyswajają wiedzę, szybko wykonują polecenia i rozwiązują zadania. Przewyższają pod tym względem pozostałych uczniów, którzy nie nadążają albo muszą zdobyć się na dodatkowy wysiłek, nie zawsze są w stanie dogonić w nauce tych zdolnych. Wówczas świadomie lub nie obniżają oni wartość uczniów świetnie radzących sobie w nauce. Robią to z obawy, że nauczyciel podniesie poziom nauczania, a oni nie nadążą lub będą zmuszeni pracować więcej. Uczeń zdolny, któremu zależy na grupie i znaczeniu w klasie, poddaje się presji grupy, zwłaszcza jeśli ma problemy w dobrym funkcjonowaniu społecznym. Niektórzy uczniowie przyjmują postawę konformistyczną. Zależy im, aby byli tacy jak ich rówieśnicy – nie chcą się wyróżniać. Są wrażliwi i chcąc zadowolić rodziców i nauczycieli – robią wszystko, czego się od nich oczekuje. Dostosowują się do rówieśników i przeciętnego poziomu klasy. Ich zdolności pozostają niezauważone, a oni sami nie myślą, że ich osiągnięcia mogłyby spotkać się z akceptacją i aprobatą uczących i nie ujawniają swoich możliwości intelektualnych. Niektórzy zdolni uczniowie nudzą się w szkole. Zadania są dla nich zbyt łatwe, nie wymagają intelektualnego wysiłku. Szczególnie uzdolnieni uczniowie nie chcą ich wykonywać. Uczą się gorzej niż przeciętni rówieśnicy, nauczyciele czekają na poprawę ocen i nie dają im trudniejszych zadań. Uczniowie ci są sfrustrowani, tracą motywację do nauki, ich trudności się pogłębiają. Paradoksalnie ich wybitne zdolności odkrywają psychologowie, gdy nauczyciele kierują takiego ucznia na badania do poradni psychologiczno-pedagogicznej z powodu trudności w nauce. Niektórzy uczniowie celowo ukrywają swoje zdolności. Robią to, kierując się korzyściami dla siebie. Są świadomi swoich zdolności większych nie tylko od rówieśników, ale i dorosłych. Wykorzystują swoje zdolności do manipulowania innymi. Ograniczają maksymalnie czas na wykonywanie poleceń dorosłych, aby go wykorzystać na robienie tego, co lubią, wykorzystują swoje zdolności do zabawy. Zdarza się, że tacy uczniowie zdobywają pozycję w grupie. Niestety, osiągają własne cele, nie licząc się z potrzebami innych. Tacy uczniowie są sprytni i trudno ich rozszyfrować. Mając wiedzę na temat różnych typów uczniów szczególnie uzdolnionych, nauczyciele mogą wnikliwiej ich obserwować, odkrywać i rozwijać talenty.
