- Jesteśmy rodziną
- Od redakcji
- FILM to doskonałe narzędzie edukacyjne
- Zburzone kościoły Aleppo
- JAK I CZY WYCHOWYWAĆ DO ZARADNOŚCI
- Studniówka może być udana, choć bez luksusów i rewii mody
- Ks. Stanisław Styrna SDB duszpasterz pilskiej „Solidarności”
- Jak opisywać czystość?
- Niedojrzałość uniemożliwiająca budowę miłości małżeńskiej, dojrzałej więzi osobowej
- Biblia o rodzinie
- Telefon komórkowy – niezależność czy ograniczenie swobody?
- Wywiadówka
- Jak to się stało?
- Zobacz! Właśnie idę dać sobie radę
- Walka z uzależnieniem komputerowym
- Jak zostałem postępowym ojcem
Jak opisywać czystość?
ks. Marek Dziewiecki
strona: 17
Człowiek czysty potrafi naśladować miłość Boga: wielkoduszną, ofiarną, wierną.
D la chrześcijanina czystość to nie oziębłość seksualna czy tłumienie w sobie seksualności, lecz patrzenie na drugą osobę poprzez pryzmat miłości oraz doświadczanie radości z tego, że potrafię uszanować jej oraz moją godność dziecka Bożego. Cnota czystości nie oznacza stosowania represji wobec samego siebie. Jest natomiast przejawem cnoty umiarkowania oraz potwierdzeniem zdolności do panowania nad sobą. Człowiek czysty jest panem samego siebie oraz panem – a nie niewolnikiem – własnego ciała. Dzięki czystości człowiek zachowuje przejrzystość w kontaktach z osobami drugiej płci oraz chroni samego siebie przed naiwnością, słabością, uzależnieniami i grzechem. . Czystość to zaprowadzanie harmonii w samym sobie. To patrzenie na samego siebie i na drugą osobę przez pryzmat miłości, a nie przez pryzmat seksualności czy pożądania. Czystość jest zrozumiała i możliwa jedynie w kontekście miłości. Kto nie kocha, ten nie jest w stanie zrozumieć sensu czystości ani postępować w sposób czysty.
***
Człowiek czysty kocha drugą osobę ze względu na nią samą, na jej godność i jej podobieństwo do Boga. Człowiek czysty potrafi naśladować miłość Boga: wielkoduszną, ofiarną, wierną. Uznaje drugą osobę za kogoś godnego, by była kochana. Miłość czysta rodzi radosną więź między ludźmi, gdyż ludzie czystego serca uważają dobro drugiego człowieka za własne. Małżeństwo chrześcijańskie jest owocem czystej miłości. Nie może być ono wynikiem egoistycznej umowy czy skutkiem jedynie seksualnej atrakcyjności. Czysta miłość małżeńska ma cztery cechy charakterystyczne: jest miłością ludzką (czyli zmysłową i duchową jednocześnie), całkowitą (czyli obejmującą wspólnotę życia męża i żony w każdej sferze istnienia) oraz miłością wierną i płodną. Miłość czysta sprawia, że kobieta i mężczyzna łączą się sakramentem, w którym płciowość jest zintegrowana ze wspólnym dorastaniem do świętości obojga małżonków oraz z wzajemnym prześciganiem siebie w trosce o tę drugą osobę, a także w cierpliwości i czułości (por. 1 Kor 7, 3-6). Czułość czysta to bliskość kochających się osób, a nieczystość to bliskość pożądliwych ciał.
***
W wymiarze teologicznym czystość to życie na podobieństwo Boga. To trwanie w Jego miłości. Czystość jest możliwa wtedy, gdy człowiek trwa w przyjaźni z Chrystusem i gdy ufa Mu bardziej niż samemu sobie. Człowiek czysty ma świadomość tego, że mieszka w nim święty Bóg i że żadne jego spotkanie z samym sobą czy z drugim człowiekiem nie powinno naruszać tej więzi z Bogiem, która dla chrześcijanina jest silniejsza niż jego więź z samym sobą. Człowiek czysty wie, że jego serce pozostaje spokojne tylko wtedy, gdy odnosi się on do siebie i do innych ludzi tak, jak pragnie tego Bóg. W zachowaniu czystości pomaga pewność, że to Bóg jest miłością i źródłem każdej miłości, także tej, która prowadzi do małżeństwa i która wyraża się poprzez współżycie seksualne. Trwanie w czystości to wyraz czci wobec świętego Boga, a jednocześnie wyraz szacunku wobec godności człowieka, która wynika z tego, że każdy z nas jest ukochanym dzieckiem Boga. Czystość nie jest ani zrozumiała, ani możliwa poza miłością i poza więzią z Bogiem.
***
W wymiarze osobistym czystość to zdolność integracji wszystkich sfer człowieczeństwa wokół miłości. Człowiek czysty to ktoś, w kim mieszka Bóg i kto nie chce brudzić siebie żadną myślą, słowem czy zachowaniem, które nie jest godne godności dziecka Bożego. Czystość oznacza opanowanie cielesnych namiętności i emocjonalnych poruszeń. Natomiast utrata czystości powoduje skupianie się na cielesności, instynktach i popędach. Przejawy nieczystości mogą być wielorakie, począwszy od masturbacji i oddawaniu się pornografii, a skończywszy na erotomanii, egoizmie, demoralizacji i zachowaniach przestępczych. Właśnie dlatego człowiek nieczysty nie jest zdolny do wierności w małżeństwie i do założenia szczęśliwej rodziny.
***
W wymiarze społecznym czystość oznacza odnoszenie się do innych osób z miłością bezinteresowną i wierną. Czystość to cnota moralna, która gwarantuje zachowanie odpowiedzialnej, przejrzystej postawy wobec innych ludzi, a szczególnie wobec osób drugiej płci. Czystość pomaga stawać się darem, a nieczystość sprawia, że człowiek staje się złodziejem, który chce wykraść drugiej osobie jej godność i niewinność, tak jak złodziej usiłuje wykraść rzeczy, które do niego nie należą. Czystość rozumiana właściwie nie jest efektem zbędnego umartwienia ani nie wynika z lęku przed ciałem, seksualnością czy przyjemnością. Wynika natomiast z postawienia osoby na pierwszym miejscu. Każda osoba jest tak wielkim dobrem, że można odnosić się do niej jedynie z miłością oczyszczoną z egoizmu i pożądania. Czystość chroni człowieka przed pokusą używania drugiej osoby jako środka. Czystość wynika ze świadomości, że wartość osoby nieskończenie przewyższa wartość przyjemności!
Czystość, jakiej uczy Bóg, nie jest owocem lęku, lecz zachwytu nad człowiekiem i jego powołaniem do miłości. Czystość to gwarancja miłości z najwyższym, Bożym znakiem jakości. To warunek dorastania do miłości w małżeństwie. Biblia ukazuje zjednoczenie kobiety i mężczyzny jako wielką tajemnicę miłości (por. Rdz 1, 27; 2, 23). Chrystus w sposób stanowczy broni czystości małżeńskiej i nierozerwalności związku małżeńskiego (por. Mt 19, 3–12). Pierwszy cud czyni dla nowożeńców i to im błogosławi jako pierwszym (por. J 2, 1–11). Św. Paweł ukazuje małżeństwo jako najbardziej czytelny znak zjednoczenia Chrystusa z Kościołem oraz jako znak miłości Boga do człowieka (por. Ef 5, 31–32). Właśnie dlatego „osoby związane małżeństwem są wezwane do życia w czystości małżeńskiej”.
***
Tylko w małżeństwie współżycie seksualne między kobietą a mężczyzną może być czyste. Jedynie w małżeństwie, które oparte jest na więzi nieodwołalnej, wiernej i płodnej, seksualność respektuje wolę Boga, by chronić godność osoby w kontakcie seksualnym oraz by przekazywać nowe życie w sposób godny człowieka. Współżycie seksualne małżonków jest jednym z najbardziej intymnych przejawów ich bliskości i wymaga wielkiej odpowiedzialności za siebie nawzajem. Współżycie przed ślubem to jedynie spotkanie mężczyzny i kobiety. Współżycie po ślubie to spotkanie męża i żony, którzy są dla siebie nawzajem darem od Boga. Nieczystość powoduje odrywanie ciała od duszy i pogardzanie duszą. Z kolei lęki i bariery psychiczne związane z małżeńskim współżyciem seksualnym to efekt odrywania duszy od ciała i pogardzanie ciałem. Współżycie seksualne jest nie celem, ale środkiem, czyli jednym ze sposobów komunikowania miłości małżeńskiej. ▪
