- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Pokonywać trudności
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Refleksja nad seksualnością
- OKIEM RODZICA. Wytłumacz mi, mamo
- WYCHOWANIE. Nauka miłości
- POD ROZWAGĘ. Sai Baba
- GDZIEŚ BLISKO. Droga pod prąd
- ROZMOWA Z... oficerem Biura Kryminalnego Komendy Głównej Policji
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Dębno
- RODZINA SALEZJAŃSKA. W obronie czystości
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Spotkanie w Częstochowie
- W ANEGDOCIE
- W ORATORIUM. Sposób na... spektakl
- W ORATORIUM. Funkcje animatora w grupie cz. IV
- MISJE. Moja nowa misja
- MISJE. Dni Wolontariatu
- DUCHOWOŚĆ. Furtka do złego świata
- DUCHOWOŚĆ. Omylny papież?
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Wobec młodzieńczych „burz i naporów”
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- LISTY
W ORATORIUM. Sposób na... spektakl
Paweł Figura
strona: 18
Tym razem chcę Wam przedstawić podstawowe zasady tworzenia widowiska teatralnego. Pamiętacie, że miesiąc temu pisałem o zajęciach teatralnych. Zatem czas na przedstawienie.
Po pierwsze wybierzcie reżysera. To on musi zanalizować tekst, który będzie scenariuszem. Bo podstawą do pracy nad każdym spektaklem jest scenariusz. Reżyser ma prawo do zmian i obróbki tekstu literackiego, czyniąc go swoim tekstem. Analiza powinna być jednak dogłębna. Wówczas zdobywacie informacje o postaciach i ich działaniach, o czasie i przestrzeni zdarzenia teatralnego.
Zbierając materiał do pracy zwróćcie uwagę na ludzi biorących udział w spektaklu – aktorów i widzów. Pamiętajcie, że przygotowując spektakl, tworzycie nową rzeczywistość sceniczną. Reżyser niech sobie dobierze aktorów do ról, zaczynając od tzw. prób „stolikowych” – czytanych. Każdy aktor natomiast musi mieć czas na poznanie swojej postaci. Uświadomcie wychowankom, że każda postać sceniczna ma swoją przeszłość, charakter, sposób bycia. Kiedy będziecie mieli już ustalone działania postaci, zarysowaną akcję, zwróćcie szczególną uwagę na emocje postaci scenicznych.
Kolejnym krokiem, który was czeka są próby sytuacyjne. Podzielcie spektakl na sceny i nad każdą pracujcie, stopniowo tworząc scenografię i kostiumy. Pamiętajcie, by unikać zbędnych detali, a dobierać elementy, które mają znaczenie dla spektaklu. Warto także zastosować taki środek wyrazu jakim jest muzyka. Dobrana właściwie, buduje klimat przedstawienia. Znaczące dla całego spektaklu jest również światło, które współtworzy przestrzeń widowiska. Jak już dopracujecie kolejne „kawałki” przedstawienia połączcie sceny, pracując już nad całością.
Nie bójcie się dyskusji, niech każdy ma prawo wnieść swoje pomysły i uwagi, zwłaszcza krytyczne. Omawianie powinno jednak odbywać się dopiero po zakończeniu prób. Wszystkie próby, a zwłaszcza całościowe muszą odbywać się regularnie, aż do premiery.
Na około miesiąc przed premierą pomyślcie o marketingu – plakaty, zaproszenia, to przyciągnie publiczność. W trzech ostatnich próbach generalnych nie wprowadzajcie już jakichkolwiek zmian. Nawet jeśli wydawałoby się, że są konieczne. Ostatnią próbę zróbcie najpóźniej dwa dni przed premiera, by aktorzy mieli czas na zebranie sił.
Mam nadzieję, że finał tej zabawy w teatr bardzo was do siebie zbliży i pozwoli poznać osobowości waszych wychowanków, a także skonsolidować grupę.
