- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Najwazniejszy Gość
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. O mediach czyli jak się tworzy rzeczywistość
- WYCHOWANIE. Niania na pilota
- POD ROZWAGĘ. Gwiazdy, planety, księżyce i moje życie
- GDZIEŚ BLISKO. Media salezjańskie w Polsce
- ROZMOWA Z... Janem Pospieszalskim
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE. Kraków wspólnota św. Stanisława Kostki
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Święty Józef Cafasso ojciec duchowy św. Jana Bosko
- RODZINA SALEZJAŃSKA. Ewangelizacja w sieci
- W ANEGDOCIE
- Z ŻYCIA BŁOGOSŁAWIONYCH ORATORIANÓW
- W ORATORIUM. Sposób na... teatr
- W ORATORIUM. Funkcje animatora w grupie cz. III
- MISJE. MISYJNY DZIEŃ WDZIECZNOŚCI
- Drodzy Przyjaciele z Polski!
- DUCHOWOŚĆ. Droga zawierzenia
- DUCHOWOŚĆ. O Marii Magdalenie słów kilka
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Człowiek komunikacji
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- LISTY
W ORATORIUM. Sposób na... teatr
Paweł Figura
strona: 18
Pewnie nieraz zastanawiałeś się nad tym, by zająć się czymś twórczym, kreatywnym. Wraz z nowym rokiem szkolnym warto pomyśleć nad nowymi, ciekawymi formami, które zachęcą młodych do aktywnego uczestnictwa w zajęciach. Oratorium przecież nie jest wyłącznie miejscem formacji duchowej.
Jednym z pomysłów na urozmaicenie zajęć oratorium jest stworzenie teatru amatorskiego. W każdym otoczeniu znajdą się chętni, którzy będą chcieli wypróbować swych sił w grze aktorskiej. Należy jedynie ich odnaleźć i zaproponować współpracę.
Najlepiej, jeśli ustalony zostanie stały termin spotkań grupy teatralnej – to ułatwi organizację. Takie spotkania powinny trwać około dwóch godzin. Zanim zabierzecie się za wybór sztuki, którą chcielibyście wystawić, warto zająć się najpierw „warsztatem aktorskim”. Na początku spotkań przeprowadźcie po prostu gimnastykę całego ciała – ćwiczenia na rozgrzanie poszczególnych mięśni. Później zajmijcie się aparatem mowy. Dobrym ćwiczeniem jest robienie tzw. młynka językiem, przeróżnych min czy też naśladowanie rżenia konia. Na dykcję natomiast bardzo dobre są rozmaite „łamanki” językowe - trudne w wymowie wyrazy i zdania.
Kiedy już ciało jest rozruszane możecie przejść do prostych ćwiczeń aktorskich. Poproście kolejno osoby o pokazanie zjawiska przyrody – mgły, deszczu czy też sprzętu mechanicznego – pralki, lodówki itp. Najpierw zaproponujcie wykonanie tego ćwiczenia, używając jedynie ciała. Dopiero za drugim razem uczestnicy będą mogli użyć swojego głosu, wydając z siebie nieartykułowane dźwięki. Najlepiej, by sami wymyślili rzeczy, które chcą pokazać.
Dopiero po takich przygotowaniach rozdajcie wszystkim krótki tekst, wiersz lub prozę, by kolejno czytali go w różnych emocjach – radości, gniewu, smutku czy też jako przemówienie, kazanie lub rozmowę z przyjacielem. Na koniec zadajcie uczestnikom etiudę do przygotowania na następne spotkanie, na przykład, żeby pokazali skąd przychodzą, do jakiego pomieszczenia wchodzą i kim są.
Dopiero po jakimś czasie możecie wybrać sztukę, którą wystawicie. Na pewno te wstępne przygotowania, poznanie predyspozycji i możliwości poszczególnych osób bardzo ułatwią zrobienie dobrego przedstawienia. Łatwiej też będzie znaleźć odpowiedni tekst scenariusza. Teatr może mieć bardzo dobry wpływ na rozwój osobowości wychowanków. Zatem do dzieła. Przecież każdy jest po trosze artystą.
