- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Posłańcy Dobrej Nowiny
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE - Teatr narzędzie wychowawcze
- WYCHOWANIE - Co ludzie powiedzą
- WYCHOWANIE - Uwagi psychologa
- GDZIEŚ BLISKO - Tajemnica na scenie
- ROZMOWA Z... - Po pierwsze - świadectwo
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE - Ełk
- RODZINA SALEZJAŃSKA - Lidka
- W ORATORIUM - Sposób na... "mokrą robotę"
- W ORATORIUM - Etapy wzrostu w grupie V
- MISJE - Medialna misja
- MISJE - Adopcja Miłości czyli mundurek dla małych Afrykańczyków
- DUCHOWOŚĆ - Praca i umiarkowanie
- DUCHOWOŚĆ - Uczynił cud w moim życiu
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO - Pracy wam nie zabraknie
- SZKOŁY SALEZJAŃSKIE
W ORATORIUM - Etapy wzrostu w grupie V
jp
strona: 15
Ta piąta już faza rozwoju grupy zwykle jest dłuższa od pozostałych. Prowadzi od teorii, przez praktykę, po utrwalenie chrześcijańskiego dojrzałego stylu życia.
Uzasadnić, w co się wierzy
Pomimo odkrywania wartości i piękna życia wiary chrześcijanin, zwłaszcza młody, nie jest wolny od wątpliwości. Ogrom nieszczęść i niesprawiedliwości, pozorna nieracjonalność wiary, trudność w zaakceptowaniu niektórych wymagań etycznych, konfrontacja kultury z wiarą budzą w młodym człowieku potrzebę rozsądnej i spójnej odpowiedzi. Grupa jest wezwana do poważnego zastanowienia się nad konsekwencjami, które wynikają z wiary dla życia prywatnego, uczestnictwa w relacjach, życiu społecznym, ekonomicznym, politycznym i kulturalnym. Szczególnie ważne jest przełożenie rozważanych treści na konkretne działania.
Odnaleźć symboliczne miejsca wiary
Wiara chrześcijańska przeciwstawia się tezie, że do spotkania z Bogiem wystarczy dobrze żyć na co dzień, do czego nie są potrzebne miejsca i momenty celebracji. Wiara i życie wymagają symboli oddających sens przeżywanych zdarzeń. Do najważniejszych sfer potrzebujących wyrażenia symbolicznego należą: modlitwy i wyznania wiary, poświęcenia dla Królestwa Bożego, życia wspólnotowego. Grupa ma za zadanie odnaleźć własne miejsca symboliczne dla tych sfer.
Od wspólnoty grupy do wspólnoty Kościoła
Kościół jest wspólnotą i instytucją wezwaną do głoszenia Ewangelii, jednocześnie świętą i zmagającą się z własną grzesznością. Droga grupy do utożsamienia się z Kościołem prowadzi od zrozumienia istoty jego duchowego bogactwa i ludzkich ograniczeń, przez poczucie bycia jego częścią, aż do świadomości współodpowiedzialności za całość roli i misji Kościoła.
Krytyczna konfrontacja z problemami etycznymi
Bardziej niż o teoretyczne dywagacje na tematy etyczne chodzi tu o pewien sposób indywidualnego i grupowego podejścia do problemu. Ma za zadanie przekroczyć mentalność subiektywnego i emocjonalnego poszukiwania rozwiązań na rzecz odwagi podejmowania mediacji wspólnoty posługującej się kryteriami ewangelicznymi i racjonalnymi.
