- Tam, gdzie PRZELANA KREW rodzi życie
- Od redakcji
- Czy można zaufać dzieciom?
- BRAZYLIA: Niespokojny duch siostry Aliny
- ETIOPIA Internat dla dziewcząt
- „Diabeł martwy”, czyli wakacje na boisku
- WAKACJE z wartościami
- HISTORIA POLSKIEGO „Biuletynu Salezjańskiego”
- Zasady stosowania empatii
- Jak ukarać urwisa
- Zsyła czy dopuszcza?
- Doceniajmy rolę ojca w wychowaniu
- Wykonało się!
- Wakacyjne wyzwanie
- Posłuszeństwo NA KRAWĘDZI
- Mali rycerze
- Rodzina, wychowanie, państwo
Doceniajmy rolę ojca w wychowaniu
Bożena Paruch
strona: 24
Ojciec nie zastępuje matki, dostarcza dziecku takich bodźców, jakich nie może dać mu mama. Konieczność obecności ojca w czasie rozwoju dziecka jest faktem bezspornym. Ojciec ma do spełnienia wiele funkcji, które wynikają z cech charakterystycznych mężczyzny, tylko on je ma i są niezbędne w wychowaniu dziecka.
Ojciec ma wpływ na rozwój dziecka za pośrednictwem matki przez bycie dobrym mężem i przez osobisty kontakt z dzieckiem, uczestniczenie w zabawach, rozmowach, wspólnym przebywaniu. Aby spełniać należycie obie role, trzeba być dojrzałym i odpowiedzialnym mężczyzną.
W naturze kobiety jest łagodność, czasami nadopiekuńczość. Dzieci, od których niczego nie wymagano, którym pobłażano, są niezaradne życiowo. Najczęściej prezentują postawę roszczeniową, nie potrafią dawać, chętnie biorą od innych. Stają się mało odporne na stresy, źle znoszą porażki i krytyczne uwagi. Ojcowie są wymagający i w ten sposób uczą dzieci pokonywania trudności, skutecznego działania, bycia dzielnymi. Od ojca uczą się bycia prawymi ludźmi. Ojciec uczy dzieci radzenia sobie z problemami, przygotowuje je do dorosłego życia. Miłość ojcowska zachęca dzieci do pracy nad sobą, do samodoskonalenia, rozwijania swoich umiejętności. Ojciec jest pierwszym wzorcem męskości zarówno dla synów, jak i córek. Wspieranie syna w stawaniu się mężczyzną i towarzyszenie córce w stawaniu się kobietą, to doświadczenia nieporównywalne z niczym.
Bardzo ważnym zadaniem ojca jest okazywanie zrozumienia dla potrzeb dziecka. Do tego potrzebny jest bliski kontakt emocjonalny. To nie jest łatwe, zwłaszcza dla tych mężczyzn, którzy nie mieli dobrych relacji z własnymi ojcami. Jeśli mężczyzna kocha swoje dziecko i jest otwarty na zdobywanie wiedzy – może się tego nauczyć. Jest to trudne, bo nie przychodzi spontanicznie, ale współpracując z mądrą, wyrozumiałą małżonką dla dobra dziecka, tata może dużo osiągnąć. Szybko dostrzeże efekty pracy nad sobą, ciesząc się dobrym kontaktem zarówno z córką, jak i synem. Udane relacje z dziećmi dają dużo satysfakcji. Dobra komunikacja z nimi to ważny element miłości ojcowskiej. Wielu nastolatków, szczególnie chłopców, nie wie, co zrobić ze swoim życiem, ponieważ ich ojcowie nie dali im należytego wzoru, jak żyć dobrze, mądrze i uczciwie. Dzieci, które nie miały ojcowskiego autorytetu są zagrożone patologiami wychowawczymi – brakiem radości życia, narkomanią, lekomanią, prostytucją, a nawet próbami samobójczymi. To ojciec, który swoją postawą dostarczy dzieciom wzoru, jak mądrze i uczciwie żyć, przyczynia się do tego, że dziecko nie przeżywa kryzysu tożsamości. To ojcowie przekazują dzieciom wartości etyczne i moralne, uczą sprawiedliwości, lojalności. Dzieci bacznie obserwują rodziców i od nich uczą się relacji damsko-męskich. Często bezkrytycznie naśladują ojca i zachowują się jak on w dorosłym życiu.
Prawy, odpowiedzialny ojciec spełnia rolę „mistrza”, który po pierwsze kształtuje osobowość dziecka, uczy uczciwości, odpowiedzialności, autorefleksji, dobrego traktowania ludzi, a z drugiej strony sztuki życia w społeczeństwie, pomaga mu opuścić rodzinny dom. Dzieci bardzo potrzebują dobrego kontaktu z ojcem, jest on możliwy, gdy mężczyzna jest otwarty na ojcostwo i potrafi szczerze rozmawiać z żoną i dziećmi.
Dla córki ojciec jest pierwszym wzorcem męskim – dzięki niemu dziewczyna kształtuje swój stosunek do płci odmiennej, uczy się, jak może być kochana przez mężczyzn i jak powinna ich traktować. Dla syna tata jest bardzo ważny w psychicznej separacji od matki, od niego uczy się szacunku dla kobiet i odpowiedzialności, zachowania umiaru i mądrości.
Tata powinien być dla dziecka autorytetem, przyjacielem, wzorem. Cudownie jest, jeśli młodzieniec może się z ojcem konstruktywnie spierać, pokłócić, ale czasami też rywalizować. Tylko od mądrości ojca zależy zachowanie umiaru i rozwagi.
