- Błogosławieństwa RODZINY SALEZJAŃSKIEJ
- Od redakcji
- Bycie matką nie jest łatwe
- BANGLADESZ: Czas na instalację elektryczną
- KAMERUN Pomóż klerykom
- KENIA Nie pozwólmy zamknąć szkoły dla dziewcząt
- Język używany w domu jest pierwszym wzorcem dla dzieci
- Młodzież za mało śpi!
- Kuźnia powołań
- Empatia: zdolność wczuwania się
- Matka, która zabiera wszystko
- Igraszki z diabłem
- Samodzielność czy samowola?
- Droga, panna i cena
- Matczyna tajemnica
- Maryja Matka i Wychowawczyni
- Śnić po polsku
- Palenie i ewangelizacja
BANGLADESZ: Czas na instalację elektryczną
ks. Paweł Kociołek sdb
strona: 10
Projekt jest kontynuacją realizowanej w ubiegłym roku budowy skrzydła szkoły i centrum młodzieżowego w Joypurhat. I obejmuje etap wykonania instalacji elektrycznej. Pomimo że budynek znajduje się jeszcze w stanie surowym – odbywają się w nim zajęcia dla przedszkolaków.
Bangladesz położony jest w Azji Południowej nad Zatoką Bengalską, z zachodu, wschodu i północy graniczy z Indiami, a na południowym wschodzie z Mjanmar (Birmą). Znajduje się tam największa delta świata wspólna dla dwóch potężnych rzek: Brahmaputry i Gangesu. Dlatego praktycznie każdego roku w porze deszczowej (od maja do sierpnia) kraj zalewany jest powodziami: nawet czterdzieści procent jego powierzchni może znaleźć się pod wodą. Bangladesz to typowo rolnicze państwo, które nastawione jest głównie na produkcję ryżu; należy do najgęściej zaludnionych i jednocześnie najsłabiej zurbanizowanych oraz najmniej rozwiniętych krajów świata. Nic zatem dziwnego, że jego mieszkańcy borykają się z ogromnymi trudnościami. Opieka zdrowotna i niedożywienie to poważny problem, który dotyka wielu ludzi, zwłaszcza tych mieszkających w wioskach. Spora część ludności nie ma dostępu do elektryczności. W wielu miejscach ograniczony jest dostęp do wody pitnej, a skrajna bieda stanowi codzienność większości populacji.
Na chwilę obecną w parafii św. Jana Bosko w Lokhikul pracuje dwóch kapłanów, jeden z Wietnamu, a drugim jestem ja. Do parafii należy siedemnaście wiosek: dystans do najdalszej to ok. sześćdziesiąt kilometrów od kościoła. Parafia liczy siedmiuset pięćdziesięciu wiernych, większość parafian wywodzi się z plemion, które do tej pory nie miały styczności z chrześcijaństwem. Dlatego pierwszym zadaniem, które wyznaczył przed salezjanami biskup, jest ewangelizacja i edukacja lokalnej ludności.
Państwo boryka się z dużą korupcją i słabą edukacją, co najbardziej uderza w młodych ludzi. Ze względu na brak perspektyw młodzi ludzie są zmuszeni do żebrania lub wchodzenia w związki małżeńskie w wieku dziecięcym, są narażeni na wpływy ekstremistycznych ugrupowań, bo chętnie dołączają do różnych gangów i grup terrorystycznych; są też ofiarami przemocy, m.in. seksualnej. Młodym ludziom brakuje nadziei na poprawę swojego losu. Czują się zagubieni, nie potrafią odnaleźć się w systemie niesprawiedliwości, korupcji, wyzysku i żeby przetrwać – często wybierają złą drogę. Widząc ten problem, salezjanie w 2018 r. rozpoczęli budowę centrum młodzieżowego w Joypurhat.
Mniej więcej w tym samym czasie salezjanie otworzyli tam prowizoryczny internat dla chłopców w wieku 15-17 lat oraz codzienną popołudniową szkołę dla czterdziestu dzieci z pobliskich slumsów (większość mieszkających tam ludzi to chrześcijanie). Natomiast od stycznia bieżącego roku są tam również przedszkole i szkoła podstawowa. Salezjanie w Joypurhat od samego początku prowadzą też oratorium, gdzie uczęszcza około dwustu dzieci i młodzieży. Dla nich prowadzone są gry i zabawy, kursy tańca, lekcje gry na instrumentach. A najbardziej potrzebujący podopieczni objęci są programem dożywiania.
Największym obecnie problemem jest brak miejsca na prowadzenie tych wszystkich dzieł. Edukacja odbywa się w małym pomieszczeniu, w którym wcześniej był magazyn. Natomiast zajęcia dla dzieci ze slumsów odbywają się na trawniku pod drzewami, ale tylko w porze suchej, bo podczas pory deszczowej lekcje są odwoływane.
W budowanym centrum młodzieżowym im. św. Jana Pawła II na trzech kondygnacjach (parter i dwa piętra) będą znajdowały się klasy oraz salki na spotkania, kursy i zajęcia formacyjne. Dzięki pomocy ofiarodawców budowa centrum młodzieżowego i szkoły rozpoczęła się 18 kwietnia ub. roku od uroczystego poświęcenia i zalania fundamentów. Od tamtego momentu do 10 października zostały wykonane konstrukcje poszczególnych pięter. Budynek nie jest jeszcze ukończony, nie ma toalet ani elektryczności, ale ze względu na konieczność – na parterze tego niewykończonego budynku rozpoczęły się już zajęcia dla przedszkolaków.
Kolejnym etapem w procesie budowania centrum jest wykonanie instalacji elektrycznej w całym budynku, dlatego bardzo prosimy o pomoc w dofinansowaniu tego projektu. Dzięki temu salezjanie w Bangladeszu będą mogli w jeszcze lepszy sposób służyć tym, do których zostali powołani.
Wesprzyj projekt.
www.swm.pl/blog/cause/wykonanie-instalacji-elektrycznej
