- Nie zapomnij o nas – proszono mnie w Syrii
- Od redakcji
- Wszyscy jesteśmy Pokoleniem JP2!
- - pomoc dla młodych
- Indie Pomoc dla powodzian
- Szkoły im. Jana Pawła II
- Drodzy synowie ks. Bosko
- Pokłosie Salezjańskie u progu niepodległości
- Subiektywne postrzeganie rzeczywistości
- Zrozumieć świat nastolatka…
- Piękny, wolny i zbuntowany
- Trudności szkolne Zdolnych uczniów cz.1
- Spotkaliście już Jana Pawła III?
- Moja wdzięczność
- Dziesiątek nauczyciela
- Sens wkuwania dat
- Wiara ateistów
Dziesiątek nauczyciela
s. Bernadetta Rusin cmw
strona: 27
„Jestem świadom, zasłużeni wychowawcy, trudności, jakim przychodzi wam stawiać czoło, i rozczarowań, jakich doświadczacie. Nie zniechęcajcie się jednak, krocząc tą uprzywilejowaną drogą miłości, jaką jest wychowanie” (JP 20) – pisał Jan Paweł II w Liście Apostolskim Juvenum Patris w setną rocznicę śmierci św. Jana Bosko.
„Nie odrywajcie nigdy wzroku od Maryi – dodaje – słuchajcie Jej, gdy mówi: Zróbcie wszystko, cokolwiek Jezus wam powie” (J 2, 5). Patrzeć na Maryję, pozwolić się Jej prowadzić, to dla wielu z nas znaczy nie rozstawać się z różańcem. Choćby tylko „klepać pacierze” z ufnością w sercu, a jeszcze lepiej rozważać tajemnice życia Jezusa i Maryi. Kościół św. ustalił, że jest ich 20, ale nie zabrania medytacji nad innymi wydarzeniami z Ewangelii. I tak np. Maryja, jako Wychowawczyni Jezusa, doskonale wpisuje się w tryptyk, gdzie na bocznych skrzydłach można by umieścić św. Jana Bosko – zapatrzonego we Wspomożycielkę, i św. Jana Pawła II z jego hasłem „Totus Tuus”. Modlitwa przed taką ikoną prowadziłaby przecież ścieżką niewyobrażalnie bogatą w treść i duchowe doświadczenia. Ojcze nasz, które zaczyna każdą dziesiątkę, skieruje uwagę na ojcostwo Boga wyraźnie uwidaczniające się w życiu Ojca Świętego Jana Pawła II oraz Ojca i Nauczyciela młodych – św. Jana Bosko. Dla obojga świętych wychowanie to sprawa serca, „chodzi w nim właśnie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, ażeby bardziej był, a nie tylko więcej miał” (JP II). Kolejne Zdrowaś Maryjo… będą jak goniące się morskie fale. Z cichą melodią przypływów (Zdrowaś…) i odpływów (Święta…) skłonią do rozważenia kilku myśli zawartych we wspomnianym liście:
1Wysiłki doskonalenia pracy wychowawczej pozwalają uniknąć dramatu pomniejszania zbawczego orędzia Chrystusa i spychania go na margines (por. JP 1). Niech więc świadomość wagi naszego powołania pomoże nam pokonać wszelkie problemy, absurdy i wątpliwości.
2 Poprzez działalność wychowawczą (zwłaszcza rodzicielską) można osiągnąć osobistą świętość, a jednocześnie świętość można uczynić celem swojej pedagogii (JP 5). Być wciąż pośród dzieci, uczniów, wychowanków, to dla nas to samo co być zanurzonym w kontemplacji Boga.
3 Kim są młodzi? Do czego dążą? Jakie mają potrzeby? To są pytania, które domagają się odpowiedzi (por. JP 7). Wciąż nie brak młodych, którzy chcą się rozwijać i przekraczać samych siebie w oparciu o pięć filarów życia i wychowania: prawdę, sprawiedliwość, miłość, uczestnictwo i wolność.
4Praktyka systemu prewencyjnego wymaga od wychowawcy przeświadczenia, że w każdym młodym człowieku, nawet jeśli wywodzi się z marginesu społecznego lub jest wykolejony, tkwią zadatki dobra (por. JP 8, 9). Opiera się ona całkowicie na słowach św. Pawła: Miłość łaskawa jest, cierpliwa jest, wszystko znosi, wszystko przetrzyma (1 Kor 13, 4. 7). Miłość daje spełnienie i rozwija osobę na każdej jej płaszczyźnie. To podstawowa wartość w wychowaniu chrześcijańskim, wartość, która skupia w sobie wszystkie inne normy moralne.
5 Religia w systemie ks. Bosko to żywa wiara tkwiąca w realiach codzienności. Mawiał: „Filarami dzieła wychowania są Eucharystia, Pokuta, nabożeństwo do Matki Bożej, miłość do Kościoła i jego pasterzy”. Rozum to dar Boży i niezbywalne zadanie stojące przed wychowawcą. Wskazuje wartość dobra, cele i środki do ich osiągnięcia. Człowiek mądry to człowiek dobry, życzliwy, wyrozumiały, radosny; to człowiek dialogu, zdrowych, przyjacielskich relacji (por. JP 10, 11). Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu za św. Jana Bosko, który mawiał: „Dla was się uczę, dla was pracuję, dla was żyję i także dla was gotów jestem oddać życie” (cyt za: JP 14). Chwała za św. Jana Pawła II! Wciąż brzmią nam w sercach jego słowa: „Szukałem was, teraz wy przyszliście do mnie”.