Don BOSCO - Magazyn Salezjański

Trudności szkolne Zdolnych uczniów cz.1

Bożena Paruch

strona: 24

Rodziców martwią trudności ich pociech w nauce. Szkoła stara się zapewnić słabszym uczniom pomoc w postaci zajęć wyrównawczych. Tymczasem z trudnościami w szkole spotykają się również uczniowie zdolni, a problemy, z którymi się borykają, są nie mniej istotne niż uczniów słabych.

Uczeń zdolny to taki, który ma wyjątkowe umiejętności we wszystkich lub tylko niektórych dziedzinach szkolnych. Na naukę poświęca niewiele czasu, uczy się szybciej niż inni, szybciej rozwiązuje zadania. Ma wysoki iloraz inteligencji, jest ciekaw nowych informacji, oryginalny w myśleniu. W postępowaniu oderwany od utartych schematów, dobrze radzi sobie w nowych sytuacjach, ma wiele pomysłów, lubi nowe wyzwania i nie obawia się ich. Potrzeby uczniów zdolnych są specyficzne ze względu na wysoki poziom intelektualny, dużą inteligencję poznawczą, wielość zainteresowań. Są to uczniowie o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Dzieci zdolne w szkole często się nudzą, są indywidualistami. Różnią się od rówieśników zachowaniem, intelektem i charakterem. Funkcjonowanie w domu i w szkole utrudnia im m.in. nadpobudliwość, która generuje różnego rodzaju kłopoty. .

Zadają dużo pytań dorosłym. Są one trudne i niespodziewane u osób w tym wieku. Nauczyciele odbierają je często jako złośliwe zaczepki ze strony ucznia. Pytania mają charakter poznawczy i nie są złośliwe. Uczeń pytając, chce uzyskać wiedzę. Takie zachowanie można nazwać nadpobudliwością intelektualną. .

Mają bogaty wewnętrzny świat, posługują się czasami językiem, gestami i minami niezrozumiałymi dla otoczenia – jest to nadpobudliwość wyobrażeniowa, którą psychologowie uznają za normę w przypadku uczniów szczególnie uzdolnionych.

Nadpobudliwość emocjonalna sprawia, że reagują emocjonalnie zarówno na negatywne, jak i pozytywne zdarzenia i sytuacje. Wynika to z niezaspokojenia wielu ich potrzeb. Z powodu wysokiej sprawności intelektualnej są traktowani przez dorosłych zbyt poważnie, a sfera emocjonalna jest zaniedbana. Każde dziecko potrzebuje bliskich relacji. Uczniowie zdolni częściej słyszą, że są mądrzy, a potrzebują usłyszeć również, że są kochani. .

Nadpobudliwość ruchowa powoduje, że uczeń jest zbyt ekspresyjny, ma problem z siedzeniem w ławce szkolnej, przeszkadza na lekcjach. Widać ekscytację i niespokojne poruszanie się przy wykonywaniu również nowych, ciekawych zadań. Wrażliwy organizm takiego ucznia reaguje także reakcją skórną na stres. .

Są zdekoncentrowani i nieskupieni podczas lekcji, co przejawia się zamyśleniem, rozmowami z kolegami. Tymczasem mają bardzo podzielną uwagę i w tym czasie mogą tworzyć w myślach rozwiązania różnych zadań, rozważać aspekty poruszanych zagadnień. Intensywnej pracy umysłu nie widać w postaci mowy ciała. Takie zachowania określamy jako nadpobudliwość psychomotoryczną. .

Może się zdarzyć, że wymienione zachowania wywołają wiele uwag ze strony nauczycieli i rodziców, co spowoduje większe problemy u dziecka. Jeśli dorośli skoncentrują się tylko na niwelowaniu niepożądanych zachowań ucznia, mogą nie dostrzec jego talentów, które należy rozwijać. .

Nauczyciel może mieć trudności w zauważeniu wszystkich zdolnych uczniów w klasie. Najważniejsze, aby w każdym odkrył jego mocne strony i pomagał w ich rozwijaniu. .

Uczniowie różnią się od siebie. Najważniejsze, co mogą zrobić nauczyciele i rodzice, to poszukiwanie sposobów ich wspierania. Dziecko jest szczęśliwe dopóki nie jest oceniane, porównywane z innymi, akceptowane takim, jakie jest. Chce, aby z nim rozmawiać, chce być zrozumiane i obdarzane zaufaniem. Chętnie wykona zadania dostosowane do jego możliwości. Każde dziecko powinno wiedzieć, że jest kochane i akceptowane, nawet jeśli jego zachowanie różni się od zachowania rówieśników. Wówczas łatwiej pokona wszelkie trudności wychowawcze. 

Archiwum

Trudności szkolne Zdolnych uczniów cz.1