facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2014 - marzec
Rozmowa też wychowuje

Bożena Paruch

strona: 20



Obecność współczesnych komunikatorów jest nieodwracalna i potrzebna. Nie możemy jednak dopuścić, aby zastąpiły one bezpośredni kontakt z młodzieżą.

Moi rodzice ze mną nie rozmawiają. Te słowa słyszą często pedagodzy od młodzieży gimnazjalnej. Bywają i gorsze: o czym mam z nimi rozmawiać? Oni mnie nie słuchają, ciągle się na mnie złoszczą, oni nie rozumieją moich problemów. Czasy, w jakich przyszło nam żyć, nie są łatwe i z różnych powodów zmieniły się formy komunikowania między ludźmi. Od zawsze poglądy, ubiór, zainteresowania, pasje, formy spędzania czasu przez dojrzewającą młodzież i dorosłych różniły się i to jest normalne, ale wszyscy mieli dla siebie więcej czasu. Nagminne korzystanie z komputerów i telefonów komórkowych powoduje, iż młodzież mniej mówi, a częściej pisze. W dodatku posługuje się skrótami i słownictwem trudnym do zrozumienia, a jeszcze trudniejszym do zaakceptowania przez rodziców. Coraz rzadziej rodzina zasiada przy wspólnym posiłku czy wychodzi do kina, aby obejrzeć film, a później porozmawiać, co się podobało lub nie, podzielić się swoimi spostrzeżeniami, wyrazić własną opinię.
Bywa, że komunikacja w rodzinie ogranicza się do wydawania poleceń: zrób zakupy, posprzątaj pokój czy do zdawkowych pytań, jak tam w szkole? Młodzi najczęściej odpowiadają „OK”, „spoko” lub „jak zwykle” i rozmowa się kończy. Rodzice pracujący są bardzo zmęczeni i zajęci, bezrobotni zmartwieni i sfrustrowani z powodu braku pracy. W szkole młodzież również wypowiada się coraz mniej. Najczęściej wiadomości uczniów sprawdzane są w formie pisemnej, a rozmowy na przerwach to często plotki o innych.
Jak znaleźć czas na zwyczajne rozmowy, dzielenie się spostrzeżeniami, uwagami, wymianę myśli? Zawsze należy szukać rozwiązań stosownych do czasów, w których żyjemy. Nie pozwólmy własnym dzieciom zamykać się zbyt długo w pokoju z komputerem. Zachęcajmy ich do wspólnych rodzinnych zajęć typu – przygotowanie posiłku, sprzątanie. Rozmawiajmy z nimi podczas tych czynności, np. o ostatnio przeczytanej książce, opowiedzmy ciekawe wydarzenie z pracy. Po powrocie syna lub córki ze szkoły zamiast pytać zaraz o oceny, zacznijmy od tego, czy coś ich dzisiaj rozbawiło? Czy dowiedzieli się czegoś ciekawego? Czy w związku z epidemią grypy dużo uczniów było w klasie nieobecnych? Rozmawiajmy o wycieczkach, wspólnych wyjściach, o tym, co dzieci zainteresowało lub co je znudziło (w tym wieku to prawie norma) na wystawie czy w muzeum. Siądźmy na chwilę przed ekranem dziecięcego komputera i zapytajmy, co robi, na czym polega gra, którą lubi, sami zaproponujmy interesującą stronę www lub artykuł.
A w szkole? Język polski i godzina wychowawcza stwarzają największe możliwości do rozmów z młodzieżą na ważne tematy. Wyjazdy na zielone szkoły, wycieczki również należy wykorzystać na rozmowy niekoniecznie związane ze szkołą i nauką. Mądrość, jaką możemy w nich przekazać inicjując pogawędki i odpowiadając na pytania młodzieży, może okazać się cenniejsza niż wiedza zawarta w podręcznikach.

Jak znaleźć czas na zwyczajne rozmowy, dzielenie się spostrzeżeniami, uwagami, wymianą myśli? Zawsze należy szukać rozwiązań stosownych do czasów, w których żyjemy.