facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2013 - marzec
Bangladesz. Szkoły w wiosce Khonjonpur

Ks. Paweł Kociołek sdb

strona: 11



Obszar ten w większości zamieszkany jest przez ludność tubylczą, zwaną adivasis (pierwsi mieszkańcy), z różnych szczepów, takich jak Oroans, Mundas, Santhals, Mahalis, Pahans, Malos i Paharias. Choć żyli od pokoleń w zdominowanym przez muzułmanów kraju, nie są muzułmanami, trzymają się swoich zwyczajów plemiennych i religii, wielu z nich jest katolikami lub osobami bardzo otwartymi na chrześcijaństwo. Sytuacja ekonomiczna i życie chrześcijan jest tu ekstremalnie trudne; większość z nich nie posiada własnego pola uprawnego, pracują u innych. Jeśli uda im się znaleźć pracę, zarabiają 1,5 euro dziennie. Ludzie mieszkają bez prądu, w domach z gliny lub bambusowych chatach, bez opieki medycznej (najbliższy szpital jest oddalony o 100 km). Drogi są w fatalnym stanie, do licznych wiosek nie można dojechać. W wielu miejscach ludzie mają ogromne problemy z wodą pitną, bardzo często nie ma tam żadnej studni. Brak szkoły, brak perspektyw, brak warunków do nauki przyczyniają się do stopniowego pogarszania się warunków życia, jak i wiary tutejszych chrześcijan. Mimo że do naszej parafii należy ponad 100 wiosek, katolików jest niewielu, ok. 180 rodzin (blisko 500 osób). Ludzie ci bardzo potrzebują wykształcenia i ewangelizacji; wiele dzieci kończy edukację po 3–4 latach szkoły podstawowej, 70% ludzi nie potrafi czytać ani pisać, wiele dzieci – szczególnie z wiosek – nie uczęszcza do szkoły. Mieszkańcy, choć biedni, są gotowi do współpracy i pomocy. Jestem pewien, że przy Waszym wsparciu i ścisłej współpracy z nimi będziemy w stanie zbudować kaplicę-szkołę, która będzie także miejscem spotkań dla plemion żyjących w wiosce Khonjonpur i oddalonym o 3 km mieście Jaipur Hat.