- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO - Energia założycieli
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE - Tylko miłość wychowuje - rola Eucharystii w wychowaniu
- UWAGI PSYCHOLOGA
- GDZIEŚ BLISKO - Jeśli nie staniecie się jak dzieci
- ROZMOWA Z... - Pewne prawdy pozostaną tajemnicą
- ROK EUCHARYTII - Tajemnica wiary
- ROK EUCHARYTII - Język liturgii
- ROK EUCHARYTII - Dzieci na Mszy św.
- ROK EUCHARYSTII - I tak już zostało
- ROK EUCHARYSTII - Wyraz troski
- ROK EUCHARYSTII - Młodzież na Mszy św.
- ROK EUCHARYSTII - Radość wspólnoty
- ROK EUCHARYSTII - Studenci na Mszy św.
- ROK EUCHARYSTII - Nikt nie zerka na zegarek
- PLACÓWKI SALEZJAŃSKIE - Chocianów
- RODZINA SALEZJAŃSKA - Żołnierze z Powiśla
- W ORATORIUM - Sposób na... obóz wędrowny
- W ORATORIUM - Animator w grupie
- MISJE - Głos z Malawi
- MISJE - Podziękowania z Ukrainy
- MISJE - Zabrzańska troska o misje
- DUCHOWOŚĆ - Piotrze, czy mnie miłujesz?
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO - Eucharystia
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- SZKOŁY SALEZJAŃSKIE
W ORATORIUM - Animator w grupie
jp
strona: 25
Często dobre działanie oratorium zależy od istnienia zżytej, kompetentnej i pełnej entuzjazmu grupy animatorów. W każdym przypadku rola animatorów jest decydująca. Ale co to znaczy być animatorem, jaka jest jego funkcja, jaki jest jego świat wewnętrzny i duchowy?
Zazwyczaj odpowiadając na te pytania, zwraca się uwagę na jego osobę samą w sobie, na jego trochę tajemnicze umiejętności, wielką śmiałość. Ale to nie wystarczy. Aby właściwie zrozumieć kim jest animator, trzeba spojrzeć na wszystkie relacje, które stanowią o jego tożsamości i roli.
Postać animatora jest określona przede wszystkim przez przynależność do oratorium, wspólnie przeżywaną duchowość, wychowawczy i duszpasterski styl życia. Drugi typ relacji dotyczy animatora i grupy, w której posiada dokładnie określoną rolę, różną od ról innych członków i od roli, którą w grupie mogą mieć inne osoby. Trzeci typ relacji dotyczy stosunku animatora do swojego życia jako osoby i chrześcijanina. Oratorium i animacja grupy są ważnymi sferami jego życia, ale nie są wszystkim. Niezależnie od zadań formacji, autonomiczne miejsce muszą sobie znaleźć także sfery: emocjonalna, kulturalna, duchowa.
Nie można zrozumieć, kim jest animator, jeśli nie widzi się go wewnątrz wspólnoty oratoryjnej, w której żyją i działają razem młodzi, świeccy opiekunowie, księża, klerycy i siostry zakonne, odpowiedzialni, eksperci, rodzice i animatorzy.
W oratorium, gdzie także młodzi uważani są za wychowawców swoich rówieśników i samych wychowawców, wszyscy dorośli mają rolę wychowawczą, nawet jeśli działają tylko ,,za kulisami’’ oratoryjnej sceny. Jeżeli także przyjmują na siebie specyficzne zadania animacji, wszyscy są w szerokim sensie animatorami. Trzeba jednak uściślić, że w oratorium wychowawcy pełnią różne funkcje. Niektórzy są odpowiedzialni za organizację zajęć. Reprezentują właściwą władzę w oratorium, pochodzącą od np. biskupa, proboszcza, przełożonego zakonu, stowarzyszenia animatorów lub rodziców, którzy oratorium założyli. Zazwyczaj kierownikami oratoriów są księża, np. salezjanie, lub siostry zakonne.
Inną ,,figurą wychowawczą’’ jest technik lub ekspert o określonej kompetencji. Animator posiada niektóre kompetencje techniczne, ale nie wszystkie. W oratorium (lub jego środowisku) mogą być zatem obecni eksperci od sportu, teatru, prac społecznych do dyspozycji grup, bez konieczności przyjęcia roli animatora. Ekspert nie jest animatorem z samej tylko funkcji. Nie są nimi np. liczni trenerzy sportowi. Sama kompetencja nie daje jeszcze prawa do uczestniczenia w grupie jako animator.
Animatorem jest ten, kto systematycznie, z jasnych powodów wychowawczych, z odpowiednimi umiejętnościami, włącza się w życie grupy w sobie właściwej roli i zostaje jako taki uznany nie tylko przez młodzież, ale także przez wspólnotę wychowawców, którzy czują się przez niego reprezentowani i autoryzują go w jego funkcji.
