facebook
Audiobook:
O Janku przyjacielu młodzieży
autor: Maria Kączkowska
odcinek 33: Zadanie życia spełnione


W Waszych intencjach modlimy się codziennie
o godzinie 15:00 w Sanktuarium
M.B.Wspomożycielki Wiernych w Szczyrku
O ustanie pandemii corona wirusa
Staszek
2020-05-29 10:06:03
W intencji wszystkich MAM
Ala
2020-05-29 10:04:41
Za Tomka z W
Piotr
2020-03-29 19:05:04
Blogi:
Agnieszka Rogala Blog
Agnieszka Rogala
relacje między rodzicami a dziećmi
Jak nie kochać dzieci.
Karol Kliszcz
pomiędzy kościołem, szkołą a oratorium
Bezmyślność nie jest drogą do Boga
Karol Kliszcz Blog
Łukasz Kołomański Blog
Łukasz Kołomański
jak pomóc im uwolnić się od uzależnień
e-uzależnienia
Andrzej Rubik
z komżą i bez komży
Na dłoń czy na klęczkach?
Andrzej Rubik Blog
Maria Fortuna-Sudor Blog
Maria Fortuna-Sudor
na marginesie
Strach
Tomasz Łach
okiem katechety
Bóg jest czy nie jest?
Tomasz Łach Blog

Archiwum

Rok 2016 - grudzień
Niepozytywne myślenie

Robert Tekieli

strona: 28



W jednej z pana książek przeczytałam, że pozytywne myślenie jest niepozytywne. Donald Trump, prezydent USA, został ukształtowany przez twórcę tej techniki. Dlaczego wygłosił pan taką opinię? Mój syn, student, zaczął stosować pozytywne myślenie i mu to wcale nie szkodzi. Katarzyna z Będzina

Pozytywne myślenie jest dziewiętnastowieczną ideologią. Od 1989 roku przedstawiane jest Polakom jako niezwykła nowość. Ma być metodą rozwiązywania wszystkich problemów. Czemu jest toksyczne? Po pierwsze dlatego, że jest oparte na oszustwie. Bowiem przekonanie, iż istnieje związek przyczynowy pomiędzy nastawieniem na jakiś cel a jego osiągnięciem – jest nieprawdziwe. Propagatorzy pozytywnego myślenia głoszą: powtarzaj, afirmuj oczekiwaną dla siebie sytuację – mam wspaniały, wyścigowy samochód – a stanie on przed drzwiami twego garażu. OK, ja mogę nawet tysiąc razy dziennie powtarzać: jestem wysokim, szczupłym, młodym blondynem. I co? Coś się w moim życiu zmieni? Ideologia pozytywnego myślenia rozpropagowana została przez ruch New Age. Dziś przeniknęła tak przemożnie do popkultury, iż wydaje się oczywistością.

Lecz przeciwieństwem pozytywnego myślenia nie jest wcale myślenie negatywne, jak chcieliby propagatorzy przywoływania jedynie pozytywnych myśli, lecz myślenie realistyczne, które może przecież być okraszone zwykłym optymizmem życiowym. Każdy pedagog i psycholog ponadto powie, że do rozwoju potrzebne są zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje. Pozytywne myślenie sprzyja tłumieniu prawdziwych uczuć, co może być niebezpieczne (i może skończyć się nawet samobójstwem). Bardzo często też prowadzi do postawy manipulacji innymi ludźmi. Jeden z autorów, głoszących tę ideologię, bez żenady nadał tytuł jednej ze swoich książek: „Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi”. Przyjaźń jest formą miłości. Nie można jej wymanipulować. Dla chrześcijan istnieje jeszcze jeden bardzo ważny aspekt: otóż ideologia pozytywnego myślenia każe uznać za złą każdą myśl rodzącą dyskomfort. A oznacza to również, że wyrzuty sumienia są złe w swej istocie. Ideologia pozytywnego myślenia jest holistyczna, przyjęcie jej powoduje, że zaczyna się przejawiać we wszystkich aspektach życia. Odrzucenie rzeczywistości zła i kategoryczne traktowanie wszelkiej myśli o złu jako „negatywnego myślenia” zamyka na zbawienie przez krzyż Chrystusa. Na koniec: konieczne jest, żeby odróżnić postawę optymizmu od ideologii pozytywnego myślenia. Myśleć z nadzieją o przyszłości to coś zupełnie innego od przekonania, że można kontrolować myślą sferę rzeczy i zdarzeń. Chrześcijanin jest optymistycznym realistą, człowiek wyznający pozytywne myślenie, albo przyjmuje infantylny, niedojrzały obraz świata, albo stacza się w myślenie okultystyczne lub magiczne. Przekonanie, iż „myśli, wypowiedziane czy nie, posiadają ogromną moc. Wprowadzają w ruch siły, które nieuchronnie prowadzą do zaplanowanego, wyrażonego i przywołanego w myślach rezultatu” prowadzi w pustkę lub w ezoteryzm. Afirmacje i formuły autosugestii są bardzo zbliżone do stosowanych w magii i czarach wizualizacji. Oznacza to, że pozytywne myślenie w wersji soft jest nierealistyczną i antychrześcijańską ideologią, a przy głębszym zaangażowaniu może stać się furtką do lucyferycznej inicjacji. Wielu propagatorów pozytywnego myślenia, na czele z Napoleonem Hillem, głosi bowiem nic innego jak biały satanizm. ▪

Chrześcijanin jest optymistycznym realistą, człowiek wyznający pozytywne myślenie, albo przyjmuje infantylny, niedojrzały obraz świata, albo stacza się w myślenie okultystyczne lub magiczne.