- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Skuteczna komunikacja
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE. Aktualność wychowawcza podwórka
- WYCHOWANIE. Przyjaciele pomagają wzrastać
- WYCHOWANIE - RODZICIELSKA TROSKA. Wolni od lęku
- ROZMOWA Z... Dziecko musi móc się zadrapać
- LISTY
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Podwórko księdza Bosko
- BŁYSKAWICZNY KURS MODLITWY
- SYSTEM WYCHOWAWCZY ŚW. JANA BOSKO. Wlać w serce nadzieję
- POD ROZWAGĘ. Walki Wschodu to religia
- POKÓJ PEDAGOGA. Lenistwo syna
- TAKA NASZA CODZIENNOŚĆ
- BIOETYKA. Wojna przeciw słabym
- DUCHOWOŚĆ. Skarby dusz czyśćcowych
- MISJE. W gębie pytona
- MISJE. Film Chłopcy z Namugongo
- WEŹ KSIĘGĘ PISMA ŚWIĘTEGO. Piękno życia chrześcijan w Dziejach Apostolskich
- PRAWYM OKIEM. Księdzu to nie wypada!
SYSTEM WYCHOWAWCZY ŚW. JANA BOSKO. Wlać w serce nadzieję
ks. Adam Paszek SDB
strona: 12
Kiedy przyglądamy się czasom, w których przyszło żyć i działać księdzu Bosko, ugruntowujemy się w przekonaniu, że dzisiaj sytuacja młodzieży jest bez porównania lepsza. Mimo to brakuje jej optymizmu – radości z tego, co jest darem od Boga i pełnej ufności nadziei, że On nas nie opuści.
Czego brakuje dziś młodzieży? Odpowiedzi na tak postawione pytanie może być cały wachlarz. Będą nawiązywały do ubóstwa materialnego, braku miłości, rozpadu rodziny, bezrobocia, zaniku dobrych obyczajów, niebezpieczeństwa uzależnienia od alkoholu i narkotyków, wytwarzając klimat beznadziei i braku perspektyw, często podtrzymywanych przez media. Wychowawców powinno to zmusić do refleksji – co zrobić, aby wlać w serce młodego człowieka nadzieję?
Z czystym sercem
Wychowawca, który stara się iść śladami św. Jana Bosko, powinien wlewać w serca młodych ludzi radość życia i nadzieję. Jest to ważna cecha wychowania w duchu księdza Bosko: pośród trudności szerzyć atmosferę optymizmu i radości życia. Wspólne przeżywanie trudności i porażek, dzielenie się radościami i smutkami, bez zazdrości i nieustannego wypominania sobie błędów oraz umiejętność wspólnotowego przeżywania sukcesów tworzą szczerą i wypróbowaną przyjaźń, tak pomiędzy wychowankami, jak i pomiędzy wychowankami a wychowawcami.
W liście do dyrektora, nauczycieli i wychowanków szkoły w Lanzo ksiądz Bosko zachęcał: „pokażmy światu, jak można być radosnym na duszy i na ciele bez obrażania Boga”. Dzisiaj, niestety, chyba zbyt często ukazuje się młodzieży bardzo płytką ideę „radości życia”, której konsekwencjami są: alkoholizm, przemoc, rozwiązłość. Czy jest możliwa prawdziwa radość, optymizm i zadowolenie z życia, gdy sumienie jest obciążone grzechem? Według św. Jana Bosko – nie. Dla wychowawców w duchu salezjańskim aktualną pozostaje zasada przejęta przez księdza Bosko od św. Filipa Nereusza: „Róbcie wszystko, co chcecie, mnie wystarczy, żebyście nie grzeszyli”.
Postawa radości
Jak ważna była dla św. Jana Bosko postawa radości świadczy znaleziona w jego brewiarzu zakładka, na której wypisał znamienne zdanie z Księgi Koheleta: „Poznałem, że dla niego nic lepszego, jak cieszyć się i o to dbać, by szczęścia zaznać w swym życiu”. Jednak ta radość życia, optymizm i nadzieja wypływają nie tylko z zabezpieczenia godnych warunków materialnych, o co się nieustannie troszczymy. Radość u księdza Bosko bazuje przede wszystkim na łasce Bożej, wzajemnej miłości, poczuciu dobrze wypełnionego obowiązku, prostocie i umiarkowaniu, które pozwalają każdemu żyć w prawdziwej wolności dziecka Bożego.
Taka postawa głębokiej wiary i radość bijąca z oczu św. Jana Bosko przyciągała do niego setki ubogiej i pozbawionej perspektyw młodzieży. Dzisiaj także młodzi potrzebują wychowawców w stylu księdza Bosko, którzy promieniowaliby optymizmem opartym na głębokim humanizmie i Ewangelii. Wychowawców, którzy kochaliby życie i drugiego człowieka, do których można by mieć zaufanie przepełnione wiarą, że tam, gdzie zaistnieje grzech, obficie rozlewa się łaska Boża, dzięki której człowiek jest w stanie przezwyciężyć największy upadek.
Chcąc wlać w serca młodzieży nadzieję, potrzeba rodziców, nauczycieli, wychowawców i kapłanów, którzy nie tylko będą wypełniali swoje obowiązki, ale w dziele wychowania będą po trosze artystami na wzór św. Jana Bosko. Potrzeba do tego odrobiny „wychowawczego sprytu”, ale też dobroci, uprzejmości i spokoju. Taką właśnie postawę księdza Bosko opisuje jego biograf Francis Desramaut: „Ani podniecenie, ani marazm, ani tumult, ani napięcie, ale pokój i równowaga, a przez to klimat sprzyjający dobru moralnemu – oto według księdza Bosko warunki i skutki radości. Ogarnia ona duszę pozbawioną balastu, spokojną i otwartą na Boga. Radość, jaką wyznawał była bramą dla łaski”.
Doświadczenie Boga
Dać dziś człowiekowi (szczególnie młodemu) nadzieję – to pomóc mu doświadczyć Boga. W systemie wychowawczym księdza Bosko istotne jest, aby młodemu człowiekowi mogły towarzyszyć uczucia radości i wewnętrznego pokoju, a w działaniu energia wskazująca na obecność Jezusa Chrystusa, Mistrza i Przyjaciela.
Wyraża to wspaniale List do Filipian czytany w uroczystość św. Jana Bosko: „Bracia, radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze potrzeby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie”.