- Wystarczy być
- Wystarczy być
- Wyzwania
- Wyzwania
- Inwencja Temperament Pasja
- Inwencja Temperament Pasja
- Przede wszystkim słuchać
- Przede wszystkim słuchać
- Pokaż jak mnie kochasz
- Doświadczyć Boga
- Duchowość dla mnie
- Cierpliwość dojrzewania
- Wierni aż do męczeństwa
- Zaduszki w Boliwii
- Błyskawiczny Kurs Modlitwy
- Listy do Redakcji
Przede wszystkim słuchać
ks. Bruno Ferrero SDB
„Il Bollettino Salesiano” 9/2003
strona: 6
Wielokrotnie na łamach Don Bosko dawaliśmy wyraz przeświadczeniu, że przesadne akcentowanie samych tylko praw przysługujących dzieciom, zwłaszcza w odniesieniu do rodziców, odbywa się ze szkodą dla samych dzieci. Jednak każdy dojrzały rodzic musi uznać, pewne fundamentalne zasady wychowania, niezbędne dla właściwego rozwoju dziecka. Jedną z nich jest prawo dzieci do bycia wysłuchanym.
Z dorastającymi dziećmi trzeba rozmawiać. W przeciwnym razie, pomimo wspólnego dachu, rodzice i dzieci są dla siebie obcy. W rozmowie najważniejsze to słuchać, a słuchać – to nie takie proste. W książce 5 języków miłości dla dorastających Gary Chapman daje kilka ważnych wskazówek jak słuchać i wejść w dialog.
Patrzyć w oczy podczas rozmowy. Kiedy dziecko mówi coś, co się wam nie podoba, dobrze jest unikać zamykania lub podnoszenia oczu „do nieba”, patrzenia ponad głową, lub na buty. Dzięki temu rodzic unika rozproszeń, a dziecko wie, że poświęca mu się uwagę.
Słuchając nie robić nic innego. Najważniejsze momenty wychowania potrzebują zarezerwowania pełni uwagi. Nie mogąc przerwać jakiejś pracy lub czynności trzeba powiedzieć to wprost. Np.: Wiem, że chcesz porozmawiać, ale teraz nie mogę poświęcić ci uwagi. Zaczekaj 2-3 minuty, to chętnie cię wysłucham.
3. Zwrócić uwagę na emocje. Warto zadać sobie pytanie: Co on, ona teraz czuje? Jeśli wydaje wam się, że wiecie, upewnijcie się: Wydaje mi się, że jesteś rozczarowany, bo zapomniałeś... Taka postawa pozwala uniknąć nieporozumień i daje do zrozumienia, że rodzic podchodzi do słów dziecka bez uprzedzeń.
4. Zwrócić uwagę na „język ciała”. Zaciśnięte pięści, trzęsące się ręce, łzy, zmarszczone czoło czy rozbiegane oczy dziecka są ważną wskazówką co czuje dziecko. Czasem potrafią powiedzieć więcej niż słowa.
5. Nie przerywać. Przeciętnie potrafimy skupić uwagę przez zaledwie kilkanaście sekund. Potem na ogół przerywamy, by mówić o własnych ideach. Przerywanie wywodu dziecka kończy rozmowę, jeszcze zanim się zaczęła. Celem rodzica nie jest obrona własnego punktu widzenia lub wyjaśnienie czegoś, ale przede wszystkim zrozumienie co syn lub córka myśli, czuje, czego pragnie.
6. Zadawać pytania potwierdzające. Typu: Rozumiem, że chcesz przez to powiedzieć, że... Czy tak? Tak postawione pytania zmniejszają ryzyko niewłaściwego odbioru i wyjaśniają czy właściwie odbieramy, to co dzieci rzeczywiście chcą powiedzieć.
7. Wyrażać zrozumienie. Dorastający bardzo potrzebują wysłuchania i zrozumienia. Jeśli pytanie rodzica zostało sformułowane np. tak: Rozumiem, że chcesz mi powiedzieć, że masz zamiar pojechać z kolegami w góry, a, ja mam to sfinansować? zrozumienie można wyrazić zdaniem: Idea wyjazdu w góry nie jest zła. W ten sposób dorastający czuje się traktowany jako osoba mogąca wyrazić swoje pragnienia i utwierdza się w poczuciu własnej wartości.
Zapytać o chęć wysłuchania zdania rodzica. Chcesz wiedzieć, co o tym myślę? Jeśli syn lub córka odpowie tak, można spokojnie wyrazić swoją opinię i decyzję. Jeśli nie chce dziecko musi się pogodzić, że rozmowa jest zakończona, a decyzja odłożona w czasie. Jeśli jednak wyraziliście wcześniej zrozumienie dla odczuć i pragnień dziecka, to jest prawdopodobne, że będzie chciał was wysłuchać i łatwiej mu będzie zaakceptować także decyzję odmowną.
