- LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO. Radykalna przemiana
- WYZWANIA
- WYCHOWANIE - 100-LECIE ŚMIERCI BŁ. KS. MICHAŁA RUY SDB. Wielki nieznany
- WYCHOWANIE - UWAGI PSYCHOLOGA. Każdy jest powołany do wielkiej miłości
- WYCHOWANIE - Z DRUGIEJ STRONY. Nie urodziłem się w koloratce
- SŁÓWKO O KSIĘDZU BOSKO. Asymetria świętości
- ROZMOWA Z... Kapłan - grzesznik powołany do świetości
- POD ROZWAGĘ. Byłam u wróżki
- POKÓJ PEDAGOGA. Strach nie jest zły
- TAKA NASZA CODZIENNOŚĆ
- ZDROWA MEDYCYNA - BIOETYKA. Koncepcje etyczne
- DUCHOWOŚĆ. Przewodnicy
- MISJE. Wspomnienie
- MISJE. Wolontariusze z Oświęcimia
- WEŹ KSIĘGĘ PISMA ŚWIĘTEGO. Księga natchniona
- PRAWYM OKIEM. Banalność zła
WYZWANIA
ks. Andrzej Godyń SDB
strona: 3
Gama postaw przyjmowanych wobec księży rozciąga się od wyidealizowania do skrajnej niechęci, chyba większej niż w przypadku innych zawodów publicznego zaufania jak lekarze, nauczyciele, policjanci itp. Niestety, jeśli ktoś zna świat tylko z niektórych mediów, gotów jest myśleć, że to właśnie postawy skrajne są powszechne (a niestety coraz więcej ludzi, zwłaszcza młodych, poznaje świat przede wszystkim w ten sposób). Tymczasem postawy zdroworozsądkowe są dużo bardziej powszechne niż widać to ze szklanego ekranu telewizora czy komputera. Zdroworozsądkowe czyli takie, które są połączeniem realnych oczekiwań, tolerancji dla ludzkich słabości i nietolerancji dla zgorszenia. Bez idealizowania, od którego tylko jeden krok do całkowitej negacji wszystkiego, co kojarzy się z Kościołem i bez łatwego gorszenia się brakami, od których żaden ksiądz nie jest wolny. Ale również bez przyzwolenia i zamykania oczu na ciężkie grzechy, wobec których brak reakcji także jest grzechem – zaniechania i braku miłości do Kościoła.
Rola kapłanów, pasterzy, nauczycieli wiary zawsze była i będzie ogromna i to nie tylko dla powierzonego im ludu Bożego, ale dla bardzo wielu ludzi szukających prawdy, mądrości, sensu życia, dlatego rodzice i wychowawcy powinni uczyć szacunku dla kapłaństwa, pomagając odróżniać to, co w nauczaniu i postawie kapłanów wynika z wierności Chrystusowi i Ewangelii, poprzez to, co należy do słabości natury każdego człowieka, aż po czyny, które trzeba napiętnować, po to kapłanowi i jego owczarni pomóc. Młodym trzeba także pomóc, by wśród licznych przekazów medialnych, umieli zdemaskować te, w których wyszukiwanie kapłańskich błędów, nie jest troską o wspólne dobro, ale nagonką ludzi wrogich Chrystusowi i Kościołowi. Chrześcijańskich rodziców trzeba natomiast zachęcać, by nie bali się, jeśli syn wyraża szczerą i bezinteresowną wolę pójścia za głosem powołania.
Do wiary dojrzałej dochodzi się długo, a czasem i nie dochodzi, jeśli brakuje na niej dojrzałych świadków. Aby byli nimi liczni i święci kapłani wielu prawdziwie kochających Kościół wiernych modli się, pości, ofiarowuje cierpienia. Jako kapłan, korzystam z okazji, by wyrazić im serdeczną wdzięczność. Zawdzięczamy Wam więcej niż zdajemy sobie z tego sprawę.
