- 100 lat Fatimy
- Treść objawień
- Od redakcji
- Kto chce pięknie żyć i kochać, musi się modlić. Dużo modlić!
- Objawienia są jak dzwonek alarmowy
- MARYJA JEST WZOREM I DLA KOBIET, I DLA MĘŻCZYZN
- SUDAN POŁUDNIOWY:ZBYT DUŻO CIERPIENIA, BY DAĆ RADĘ BEZ TAŃCA I ŚPIEWÓW
- Angola Formacja profesorów, animatorów i młodzieży w Angoli
- Syria – Polska Koncert Nieśmiertelni
- OCHOTNICZKI KSIĘDZA BOSKO
- JUBILEUSZ 100-LECIA
- VDB W POLSCE
- WYCHOWANIE POPRZEZ CNOTY
- Poradnik małżeński
- Męskość - zadania mężczyzny we współczesnym świecie
- Czy mówienie dzień dobry jest passe?
- Serce rozrabiaki
- Istotny margines
- Tajemnica pełna światła
- Biała magia jest działaniem wbrew Bogu
- Dzieci potrzebują rodziców. Także w XXI wieku
OCHOTNICZKI KSIĘDZA BOSKO
VDB
strona: 16
Instytut świecki (VDB) – Volontarie di Don Bosco VDB przygotowuje się do obchodów 100-lecia istnienia. Jest to instytut międzynarodowy, który dziś skupia wokół siebie około 1500 członkiń. Powstanie i rozwój instytutu w Polsce łączy się ściśle z historią VDB na świecie. Założycielem i duchowym ojcem tej gałęzi Rodziny Salezjańskiej jest błogosławiony Filip Rinaldi – trzeci następca świętego Jana Bosko. Historia Instytutu Ochotniczek Księdza Bosko sięga roku 1910, kiedy to w czasie Pierwszego Zjazdu Byłych Wychowanek Córek Maryi Wspomożycielki w Turynie czternaście wychowanek publicznie wyraziło księdzu Filipowi Rinaldiemu (ówczesnemu asystentowi oratorium żeńskiego) „pragnienie większego zjednoczenia się z księdzem Bosko, żyjąc jego duchem, doskonaląc się i pełniąc w świecie tę samą działalność, co salezjanie i salezjanki”. Jednak to pierwsze ziarno dojrzało dopiero 20 maja 1917 r., gdy trzy oratorianki: Ludwika Carpanera, Franciszka Riccardi i Maria Verzotti wyraziły chęć złożenia ślubów prywatnych, utworzenia wspólnoty, a równocześnie pozostania w świecie, działając w duchu salezjań- skim. Ksiądz Rinaldi naszkicował zarys regulaminów i w comiesięcznych konferencjach wyjaśniał, jak powinno wyglą- dać ich życie. Tematy obejmowały takie zagadnienia, jak: sekret, świeckość, śluby przeżywane w świecie, pobożność, duch zakonny, konsekracja Bogu, apostolat, duchowość księdza Bosko. Ten sposób życia odpowiadał dzisiejszym instytutom świeckim, których jest wiele zarówno na świecie, jak i w Polsce. Instytuty świeckie, choć już istnieją przeszło 50 lat, nie znalazły nawet w Kościele swego należytego miejsca. Nowość instytutów polega na tym, że konsekracja życia, czyli pełne oddanie siebie Bogu na drodze rad ewangelicznych, realizuje się w zwykłych, świeckich warunkach, nie przez odejście od świata, lecz poprzez jak najpełniejszą w nim obecność. Dziś wspólnoty instytutowe rozwijają się na całym świecie, nie tylko na kontynencie europejskim. Przeważająca ich liczba to instytuty żeń- skie, ale istnieją również grupy męskie i kapłańskie. „Stajecie się… przednim skrzydłem Kościoła w świecie” – mówił Paweł VI do członków instytutów świeckich w 1972 roku. „Jesteście wyrazem woli Kościoła pozostającego w świecie, aby go przemieniać i uświęcać na kształt zaczynu, od wewnątrz niejako”. W Polsce rozwój instytutów świeckich utrudniała sytuacja polityczna, istnienie ich musiało być otoczone głęboką dyskrecją, gdyż łatwo mogły zostać potraktowane jak nielegalne organizacje. Mimo wielu trudności podejmowano próby tworzenia instytutów świeckich. Rozwijały się one początkowo jako grupy nieformalne w oparciu o bardzo ograniczone możliwości. Z czasem powstawały instytuty, które miały swoją ściśle określoną tożsamość, struktury i konstytucje czy inne dokumenty regulujące ich przynależność do Kościoła. Prośmy więc wspólnie w modlitwie o nowe, święte powołania do życia konsekrowanego w świecie, o rozwój charyzmatu księdza Bosko i jego następców w naszym mieście. ▪
